Epistulae imperatorum pontificum aliorum

cur ergo uel cum haec so fieri uideret Acacius non sicut sub Basilisco iam fecerat ad apostolicam sedem referre curauit, ut, si solus ipse non poterat, iunctis cum eadem consiliis atque tractatibus apud [*](1 anthioceno B, antioceno 12.4 uoluit RA 2 uoluntate B et in V: etiam RA., in B2 alios B si nolle B uellet (nollet 2) <an non apustolus dicit non solum qui faciunt sed etiam qui consentiunt facientibus reatu pariter inretiri (sunt irretiti A)/ sed ut 2A (cf. p. 392,24) 3 quid quid B, quicquid A 4 litteris suis trsp. RA sese TJBS; se RA 5 consilio gessisse trsp. A hoc ea B fallere eum trsp. A 6 uerba testatur acatius qui et eum nihilhominus uniuersa rectae gessisse conscripsit et suo consilio haec eadem hoc loco omissa post ipso (12) collocat B 7 conscribsit V, conscribit RA 8 quia si uero R fuero del. man. 2) 10 fecit Acacius depulsis R 11 aliter B 12 ipso testatur acatius .. eadem (cf. quae ad lin. 6 adnotaui) an (!) secundum B secundum canones om. R 14 uiuis B2A: huius V, huiusmodi R 15 perspiciat ex perspicit corr. V 16 potuerunt B 17 fuerit B uel ilubrogantiis B 19 quur B 20 uiderit B basisco A tR man. 1 22 eodem A ) [*](xxxv. ) [*](25 )

reuocatus excessibus, quanto magis legitimus imperator, qui se catholicum uideri uolebat, potuit cum apostolica sede cunctorum quoque pontificum moderata suggestione mitigari, praecipue cum eiusdem Acacii esset specialis fautor et amator et qui litteris suis tam ipsum Acacium quam sanctae memoriae papam Simplicium magnis laudibus extulisse doceretur, quod haereticis constantissime restitisset? cur tanto tempore Acacius inter ista conticuit, nisi quia praepediri nolebat ullatenus, quae pro haereticis desiderabat impleri?

Ponamus tamen etiamsi nulla synodus praecessisset, cuius apostolica sedes recte fieret executrix: cum quibus erat de Acacio synodus ineunda? numquid cum his, qui iam participes tenebantur Acacio et per Orientem totum catholicis sacerdotibus uiolenter exclusis perque exilia diuersa relegatis socii euidenter existebant communionis externae, prius se ad haec consortia transferentes quam sedis apostolicae scita consulerent?

cum quibus ergo erat synodus ineunda? catholici pontifices fuerant undique iam depulsi solique remanserant socii perfidorum, cum quibus iam nec licebat habere conuentum, quia moris ecclesiastici omnino non esset cum his, qui pollutam communionem tenerent permixtamque cum [*]( 1 deum (pro imperatorem) B quae possent trsp. R man. 2 competerent BZAB, man. 1: conpetere V, competere debuit R man. 2 alligari in allegare mutauit R man. 2 2 basiscus R man. 1 AlAy man. 1 3 instructus B, infestus A 5 cu V, eum R 9 magis B magnis laudibus om. B extulisset V extulisse magnis laudibus trsp. A quod BA2: quo VB 10 restitisse B, restitissent A cum parte codd. 2 quur B 12 expleri 2 13 etiam sy B 14 sedis VB recta B fieret VR man. 1 AB: esset 2B man. 2 15 participes tx particeps corr. V man. 2 16 acacii B catholicis ex catholici corr. V man. t, catholicae B 17 per quae B religatis R.A. 18 communionis V2; communis B, religionis RA 21 episcopi (pro pontifices) A iam om. B depulsi ex sepulsi corr. B 22 socii om. B quibus nam nec libet B 23 moris ex morbis V 24 teneret permixtumque B )

recte igitur per Calcedonensis synodi formam huiusmodi praeuaricatio repulsa est potius quam ad concilium, quod nec opus erat post primam synodum nec cum talibus haberi licebat, adducta est. nam et quid ageretur de fide catholica, si intellegere uoluissent, ignorare non poterant, cum uiderent catholicos pontifices nulla synodi discussione, nullo concilio, praecipue cum nouas causas esse perpenderent, toto Oriente depelli, et ceteri quid cauerent ex illorum discere qualitate potuissent.

restat igitur, ut illius partis eos fuisse sit clarum, cui se post tot experimenta dediderunt, meritoque ab apostolica sede ceterisque catholicis non iam consulendi erant potius sed notandi.

Risimus autem, quod praerogatiuam uolunt Acacio conparari, quia episcopus fuerit regiae ciuitatis. numquid apud Rauennam, apud Mediolanum, apud Sirmium, apud Triueros multis temporibus non constitit imperator? numquidnam harum urbium sacerdotes ultra mensuram sibimet antiquitus deputa tam quippiam suis dignitatibus usurparunt? numquid Acacius ut Iohannem qualemlibet hominem, catholicum tamen a catholicis ordinatum, de Alexandria excluderet Petrumque in haeresi [*]( 1 Psalm. 25, 4 sq. ) [*]( 2 in VBl:: cum RA cum Vulgata 3 odiui .. sedebo om. 2 con- gregationes R 4 rectae B 5 preuaricatione pulsa B 5 sq. potius a coneiliuni B 6 concilium ex consilium corr. V quod VBl: quo RA 7 ne B cum qualibet habere R ut dictum (pro adducta) B 8 de fide VB!.A: uel de (laborantibus add. man. 2) pro fide R si om. B 9 uiderunt B 10 post nulla (!J concilio add. eici R man. 2 11 praeponerent R orienti B ex ex et corr. V man. 2 13 partis om. RA fuisse hereseos sit A 14 dediderunt VB: dederunt RA2 15 erat B 16 praerogantium hinc uolunt acacium B 17 ferit B 18 medolanum V sermium B. firmium VR triberos VB, tiberos RA 19 numquid iam A 22 catholicurn tamen a om. B 23 alexandriae B petrum quae B, petrum (om. que) R heresim B ) [*]( -25* )

si certe de dignitate agitur ciuitatum. secundae sedis et tertiae maior est dignitas sacerdotum quam eius ciuitatis, quae non solum inter sedes minime numeratur sed nec inter metropolitanorum iura censetur. nam quod dicitis \'regiae ciuitatis\', alia potestas est regni saecularis, alia ecclesiasticarum distributio dignitatum. sicut enim quamuis parua ciuitas praerogatiuam praesentis regni non minuit, sic imperialis praesentia mensuram dispensationis religiosae non mutat. sit clara urbs illa potestate praesentis imperii, religio sub eadem tunc firma, tunc libera, tunc prouecta consistit, si potius hoc praesente propriam teneat sine ulla perturbatione mensuram.

postremo si sibi de imperatoris praesentia blandiuntur et inde putant Constantinopolitanae ciuitatis episcopi potiorem fieri posse personam, audiant Marcianum eiusdem principem ciuitatis. posteaquam pro augmento urbis ipsius sacerdotis intercessor accedens contra regulas optinere nihil potuit, sanctae memoriae papam Leonem summis laudibus prosecutum. quod canonum regulas uiolari nulla fuerit ratione [*](2 synndi V saltim B 3 audaciter B calendionum B. kalendionem RΣ2?2 antiocift B depelleret B2: pelleret VRA. õ amitteret B 6 certe dignitatem B 7 maiorem dignitas B 8 aedis memine B 9 iure B 10 est om. R 11 uerba inde a sicut quamais usque ad 389. 10 refutatione uacuasse adfert Facundus. Pro defens. trium capp. V 4 (Migne 67, 649) sic R quaeuis RAX 12 prana B praes. regni praerog. trsp. RA 13 religiose B 14 urbs A1 Facundus. urbs uel urbis Σ: ut urbs VllA* (uel urbs Thiel); si claratur his illa B 15 eadem VBR Facumlus: eodem --4 tunc sub eadem trsp. VR profecta B consistit ex constitit corr. F man. 2 si om. B 16 propria B perturbationem B 20 pro 0111. B augmento ex aumento corr. V man. 2 21 intereessio R vian. 2 regulam RA 22 L. (= Leonenit RA )

audiant Anatolium eiusdem sedis antistitem clerum potius Constantinopolitanum quam se temptasse talia confitentem atque in apostolici praesulis totum dicentem positum potestate ipsumque beatum papam Leonem sedis apostolicae praesulem, cuius synodus Chalcedonensis auctoritate firmata est, quidquid ultra quam ab eodem pro fide et communione catholica atque apostolica illic agendum constaret esse delegatum, per occasionem congregationis illius praeter Nicaenos canones noua uideretur actione temptatum, conpetenti refutatione uacuasse