Epistulae

Ausonius, Decimus Magnus

Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.

  1. CONTINUVTA meae durare silentia linguae
  2. te numquam tacito memoras placitamque latebris
  3. desidiam exprobras neglectaeque insuper addis
  4. crimen amicitiae formidatamque iugalem
  5. obicis et durum iacis in mea viscera versum.
  6. parce, precor, lacerare tuum, nec amara paternis
  7. admiscere velis, eeu melle absinthia, verbis.
  8. Cura mihi semper fuit et manet officiis te
  9. omnibus excolere, adfectu observare fideli,
  10. non umquam tenui saltim tua gratia naevo
  11. conmaculata mihi est; ipso te laedere vultu
  12. semper et incauta timui violare figura;
  13. eumque tua accessi, venerans mea cautius ora
    14. v.2.p.120
  14. conposui et laeto formavi lumine frontem,
  15. ne qua vel a tacito contractam pectore nubem
  16. duceret in sanctum suspicio falsa parentem.
  17. hoc mea te domus exemplo coluitque colitque
  18. inque tuum tantus nobis consensus amorem est,
  19. quantus et in Christum conexa mente colendum.
  20. Quis tua, quaeso, tuis obduxit pectora livor?