Epistulae

Ausonius, Decimus Magnus

Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.

  1. quo rumore pium facilis tibi fama per aures
  2. inrupit pepulitque animum contraque vetustam
  3. experta pietate fidem nova vulnera movit,
  4. laederet ut natis placidum male suada parentem?
  5. Set mihi non fictae mens conscia simplicitatis
  6. nec patris inculti pietas rea respuit omne
  7. iumentum et falso perstringi crimine non fert,
  8. inmunis vero: gravius violatur iniquo
  9. vulnere, tam tenera offensae, quam libera culpae.
  10. Diseussisse iugum querens me, quo tibi doctis
  11. iunctus eram studiis, hoc nec gestasse quidem me
  12. adsero. namque pares subeunt iuga: nemo valenles
  13. copulat infirmis neque sunt concordia frena,
  14. si sit conpulsis mensura iugalibus inpar.
  15. si vitulum tauro vel equum committis onagro;
  16. si confers fulicas cycnis et acdona parrae,
  17. castaneis corulos; aequas viburna cupressis:
  18. me conpone tibi: vix Tullius et Maio tecum
  19. sustineant aequale iugum, si iungar amore,
    20. v.2.p.122
  20. hoc tantum tibi me iactare audebo iugalem,