Et sancto quidem Dauid iustius dici potuit, quod nec irasci debuerit, quamuis ingrato et reddenti mala pro bonis, sed etsi ut homini ira subrepsit, non utique tantum debuit praeualere, ut se facturum iuraret, quod aut saeuiendo faceret aut peierando non faceret; illi autem inter Sodomitarum [*](6 cf. I Reg. 25, 22 sqq. 13 Ps. 54, 6 15 Ps. 6, 8 ) [*]( 1 uir ille y 2 quae nisi] quemsi T 3 quo] quod R qui T 4 sanctis quando in scripturis p 5 etiam facienda credamus om. rr etiam] sed iam TCh 6 paasim] possimus (us s. I. m. 2) T 7 se om. R clementiae TCh clementi FL$j Iconsideratione FL2t*fiyb 8 propter rp mitandum Ch 9 facturus ChT1 10 filias prostituere β 11 uelet Tl uel et Ch timere T turbabit TCh 12 discerent JtO1 fiecerint « 14 uenit m 15 etiam dicere pM istae 0 oculos Tl 16 meos ChT1 miraretur TCh 17 oculum ChT1 non ex in m. 2 P uidisset Tl uidissed Ch fu.it Ch 19 istius . T potest ffi 20 irasci quidem F debuerat o debuit pbd redenti cl 21 set ff et om. T et sicut RT et ut si 0 23 perierando 0 ille R1 libidinosas insanias Sodomitarum bd )
496
libidinosas insanias constituto quia auderet dicere: etiamsi tui hospites in tua domo, quo eos intrare humanitate uiolentissima conpulisti, ab inpudicis apprehensi et oppressi muliebria patiantur, nihil timeas, nihil cures, non expauescas, non horrescas, non contremescas? quis haec uel illorum sceleratorum socius hospiti pio dicere auderet? sed plane rectissime diceretur: age quidquid potes, ne fiat, quod merito times, sed non te timor iste conpellat, ut facias, quod in se filiae tuae fieri si uoluerint, facient cum Sodomitis te auctore nequitiam; si autem noluerint, patientur a Sodomitis te auctore uiolentiam. noli facere magnum scelus tuum, dum maius horrescis alienum: quantumlibet enim distet inter tuum et alienum, hoc erit tuum, illud alienum. nisi forte pro defensione huius uiri in eas se q\'Q.ispiam coartet angustias, ut dicat: quoniam accipere quam facere praestat iniuriam, hospites autem illi non erant utique facturi iniuriam, sed passuri, maluit uir iustus filias suas iniuriam pati quam hospites suos eo iure, quo filiarum dominus erat et nouerat non eas peccare, si id fieret, quia peccantes potius, quibus non consentirent, sine peccato proprio sustinerent. denique non se ipsae stuprandas quamuis pro masculis feminas pro illis hospitibus obtulerunt, ne reas faceret non perpessio libidinis alienae, sed suae consensio uoluntatis. nec pater earum hoc in se fieri permittebat, cum hoc facere conarentur, quibus hospites non prodebat, quamuis minus mali esset, quod in uno, quam si fieret in duobus, sed
[*](1 insidias (3. I. m. 2 l insanias) r dicere hoc FL 2 ospites Ch quae m qua [J nmanitate Ch 3 a 0\' apprebensi. ? obpresei <3o patiuntur 0 4 horescas R 5 contremiscas FLfiтbd scaelestorum tp 6 hospiti pio] hospiti L hospitio FOf oapiti pio Ck planae Ch dicerentur R 7 agi Ch quicquid RT, 8 filiac tuae om. f 9 cum] eum R et te (s. I.) auctore, 10 patienter T uiolantiam TCh 11 scaelus e 12 quantum enim libet 0 enim om. Rji in hoc T 14 coartat Ch coarctet b dicat (t 8. exp. s) 9 acipere Ch 15 fecere T illi autem 7 17 iurę Ch 18 eas non £ 20 ipse RLy 21 ospitibus Ch reos RW res 9 eas faceret fibd 22 consentit p 24 faceret Rl ospites Chy 25 set Ch ) 497
quantum poterat resistebat, ne ipsum quoque ullus proprius macularet assensus, quem libidinosus furor etiamsi praeualuisset corporis uiribus, tamen non consentientem non maculasset alienus. in filiabus autem non peccantibus nec ipse peccabat, quia non eas peccare si opprimerentur inuitae, sed peccantes ferre faciebat: tamquam si ab inprobis ut sui serui caederentur offerret, ne hospites eius paterentur caedis iniuriam. de qua re non disputabo, quia longum est, utrum uel dominus iure suae potestatis recte sic utatur in seruo, ut seruum suum caedi faciat innocentem, ne amicus eius etiam ipse innocens in domo eius a uiolentis inprobis uapulet. sed certe Dauid nullo modo recte dicitur iurare debuisse se esse facturum, quod postea cerneret se facere non debere. unde constat, quod non omnia, quae a sanctis uel iustis uiris legimus facta, transferre debemus in mores, sed etiam hinc discere, quam late pateat et ad quos usque perueniat, quod apostolus ait: fratres, etsi praeoccupatus fuerit homo in aliquo delicto, uos qui spiritales estis, instruite huius modi in spiritu lenitatis, intendens te ipsum, ne et tu tempteris. praeoccupationes enim sunt istae, in quibus delinquitur, dum, quid faciendum sit, aut ad horam non uidetur aut et qui uiderit uincitur, ut scilicet fiat peccatum, cum uel latet ueritas uel conpellit infirmitas.