Contra Duas Epistulas Pelegianorum

Augustine

Augustine. Sancti Aureli Augustini Opera, Sectio VIII, Pars I (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 60). Urba, Karl; Zycha, Joseph; editors. Prague; Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

Quae cum ita sint, desinant Pelagiani quinque istarum rerum insidiosissimis laudibus, id est \'laude creaturae, laude nuptiarum, laude legis, laude liberi arbitrii, laude sanctorum\', quasi a Manicheorum tendiculis fingere se homines uelle eruere, ut possint eos suis retibus implicare, id est ut negent originale peccatum et paruulis inuideant Christi medici auxilium et ut dicant gratiam dei secundum merita nostra dari ac sic gratia iam non sit gratia et ut dicant sanctos in hac uita non habuisse peccatum ac sic euacuetur oratio quam sanctis tradidit qui non habebat peccatum et per quem sanctis orantibus dimittitur omne peccatum. ad haec tria mala homines incautos et ineruditos quinque illorum bonorum fraudulenta laude seducunt. de quibus omnibus satis me existimo respondisse eorum crudelissimae et impiissimae et superbissimae uanitati.

Sed quoniam dicunt \'inimicos suos dicta nostra in ueritatis odium suscepisse et toto penitus occidente non minus stultum quam impium dogma esse susceptum et simplicibus episcopis sine congregatione synodi in locis suis sedentibus ad hoc confirmandum subscriptionem queruntur extortam\', cum potius eorum profanas uocum nouitates ecclesia Christi et occidentalis et orientalis horruerit, ad curam nostram existimo pertinere non solum scripturas sanctas canonicas aduersus eos testes adhibere, quod iam satis fecimus, uerum etiam de sanctorum litteris, qui eas ante nos fama celeberrima et ingenti gloria tractauerunt, aliqua documenta proferre, non quo canonicis libris a nobis ullius disputatoris aequetur auctoritas, tamquam omnino non sit quod melius seu uerius ab aliquo catholico quam ab alio itidem catholico sentiatur, sed ut admoneantur qui putant istos aliquid dicere, quemadmodum de his rebus ante [*]( 7 cf. Rom. 11, 6 14 Iulianus 18 cf. I Tim, 6, 20 ) [*]( 2 inuidiosissimis b creature B (u ex 0) 4 a om.CDY 5 orriginale U 6 et om.V 7 ac ex hancO et sic gratia non iam est gratiaF ShancT* non om.O ac-oratio] nec sit necessaria oratio B euacuaturF 9 habentO qua D 10 orationibus OB 11 inlieruditos C frauilulenta T* (u alt. s. eras. e) 15 per totum pen. occidentem B 16 episcoporum B sine mn.B 17 sintodiiO sinodi BC 18 subscriptione V susscriptionem C exortam 0 extortaD (torta in ras.) 21 facimusOml 23 attractauerimtO aliquando cumentaV 25 aut tamquamF quidOB aliquo] alioOBC 26 ut omT ammoneatur 0 )

543
noua istorum uaniloquia catholici antistites eloquia diuina secuti sint, et sciant a nobis rectam et antiquitus fundatam catholicam fidem aduersus recentem Pelagianorum hereticorum praesumptionem perniciemque defendi.

Beatissimum, corona etiam martyrii gloriosissimum Cyprianum nec africanis atque occidentalibus tantum, uerum et orientalibus ecclesiis fama praedicante et scripta eius longe lateque diffundente notissimum etiam ipse heresiarcha istorum Pelagius cum debito certe honore commemorat, ubi Testimoniorum librum scribens eum sc asserit imitari \'hoc se\' dicens \'facere ad Romanum, quod ille fecerit ad Quirinum\'. uideamus ergo quid de originali peccato, quod per unum hominem intrauit in mundum, senserit Cyprianus. in epistula De opere et elemosynis ita loquitur: cum dominus adueniens sanasset illa quae Adam portauerat uulnera et uenena serpentis antiqua curasset, legem dedit sano et praecepit, ne ultra iam peccaret, ne quid peccanti grauius eueniret. coartati eramus et in angustum innocentiae praescriptione conclusi. nec haberet quid fragilitatis humanae infirmitas atque inbecillitas faceret, nisi iterum pietas diuina subueniens iustitiae et misericordiae operibus ostensis uiam quandam tuendae salutis aperiret, ut s o r d e s p o s t m o d u m quascumque contrahimus elemosynis abluamus. hoc testimonio duas istorum [*]( 10 ex Pelagii Testimoniorum libro 12 cf. Rom. 5,12 13 cum dominusabluamus] cf. Cypriani De opere et elemosynis 1 (CSEL III p. I 373, 13-374, 2) 16 cf. Ioh. 5,14 25 cf. Luc. 11, 41 ) [*]( 1 noua ex uana B antestitesOF 2 sunt OB a∗V a nobis] ab his 0 ct om.F 3 recentesC recedentein EFd hereticorum om.EF 4 pernitiemquiOm1 5 martirii V ciprianumOB G affricanis D tantis V tantum ex statuinO 7 p̅dicant Om1 diffur.dentem 0 8 heresiarchcs Dbd haeresiureha EF 9 onore V lib+rumO 10 eum ergoO pr. se om. CTr ducensO 11 fecitO fecerat BEFd quirnumOmi 12 ciprianus B 13 elymosinisO de elemosinis B helemo- sinis CD loquorC 14 sanas sed V sanussetOm1 17 peccatiOV 18 in mn.0 praesumptione EF 19 fragilitatis] flagitatisT\' 24 posmodtim D 25 elemosinisOBCT helemosinis D abluamur V )

544
falsitates testis iste redarguit: unam, qua dicunt nihil uitiorum ex Adam trahere genus humanum, quod sit curandum sanandumque per Christum, alteram, qua dicunt nullum post baptismum sanctos habere peccatum. rursus in eadem epistula: ponat, inquit, unusquis que ante oculos suos diabolum cum suis seruis, id est cum populo perditionis ae mortis, in medium prosilire plebem Christi praesente ac iudicante ipso conparationis examine prouocare dicentem: ego pro istis quos mecum uides nec alapas accepi nec flagella sustinui nec crucem pertuli nec sanguinem fudi nec familiam meam pretio passionis et cruoris redemi, sed nec regnum illi caeleste promitto nec ad paradisum restituta inmortalitate denuo reuoco. respondeant Pelagiani, quando fuerimus in inmortalitate paradisi et quomodo inde fuerimus expulsi, ut eo Christi gratia reuocemur. et cum inuenire nequiuerint quid hic pro sua peruersitate respondeant, adtendant quemadmodum intellexerit Cyprianus quod ait apostolus: in quo omnes peccauerunt et Pelagiani heretici noui de Manicheis ueteribus hereticis nulli catholico audeant inrogare calumniam, ne tam sceleratam etiam martyri antiquo Cypriano facere conuincantur iniuriam.

Hoc enim et in epistula, cuius De mortalitate titulus inscribitur, ita dicit: regnumdei, fratresdilectissimi, esse coepit i n proximo, praemium uitae et gaudium salutis aeternae et perpetua laetitia et [*]( 4-15 ponnt-renoco] cf. Cypriani De opere et eleniosynis 22 (CSEL III p. I 390, 3—11) 19 Rom. 5,12 25 regnum—ueniunt] cf. CyprianiDemortalitate 2 (ibid. 298, 7-9) ) [*](1 testis iste om.B redarguit] obpugnauitB una C 3 qui0 sanctos om.O 4 rursum OEFd pona*t l\' 5 scruis suis B 7 prosilerOnJ pleue Oml plebe B 8 ac] et Cypr. captionis cxsemine 0 (s alt. s. I. m2) 9 ergo B proproistis B 10 accipiOnJ 11 flagellas C 13 crucioris C illi regnum B illis OCD 14 paradiso V 15 respondeat C 16 in om.C paradyO 17 ex eo Vb prouocemurC 19 intellexit 0 ciprianus B 20 manichaeisO 21 interrogare OmlDml 22 tamO cipriano OB 24 et om.B titulus s.l.Om2 25 dei omO kmi B 26 piaciu D (m s. c) )

545
possessio paradisi nuper amissa mundo transeunte iam ueniunt. hoc rursus in eadem: amplectamur, inquit, diem qui adsignat singulos domicilio suo, qui nos istinc ereptos et laqueis saecularibus exsolutos paradiso restituat et regno. item in epistula De patientia: dei sententia cogitetur, inquit, quam in origine statim mundi et generis humani Adam praecepti inmemor et datae legis transgressor accepit. tunc sciemus quam patientes esse in isto saeculo debeamus, qui sic nascimur, ut pressuris istic et conflictationibus laborem u s. \'quia audisti\', inquit, \'uocem mulieris tuae et manducasti ex illa arbore, de qua sola praeceperam tibi ne manducares, maledicta terra erit in omnibus operibus tuis. in tristitia et gemitu edes ex ea omnibus diebus uitae tuae; spinas et tribulos eiciet tibi et edes pabulum agri. in sudore uultus tui edes panem tuum, donec reuertaris in terram de qua sumptus e s. quoniam terra es et in terram ibis\'. huius sententiae uinculo conligati omncs et constricti sumus, donec morte expuncta de isto saeculo recedamus. itemque in eadem: nam cum in illa, inquit, prima transgressione praecepti firmitas corporis cum inmortalitate discesserit cum morte infirmitas uenerit nec possit firmitas recipi, nisi cum recepta et inmortalitas fuerit, oportet in hac [*]( 2 amplectamur-regnoj cf. De mort. 26 (p. I 313, 13) 6 dei sententiarecedamus] cf. Cypr. De bono patientiac 11 (p. I 404, 25) 12 Gcn. 3, 17—19 23 nam cum-sustineri] cf Cypr. De bono pat. 17 (p. I 409, 16) ) [*]( 1 a*missa0 2 rursum OB ampletamur B 4 post istinc eras. erep B erectos D 5 exolutos D rcstituit Cypr. 7 mundi statim Db 9scimusV qucOml 10 in isto saec. om.D isto] illo V (in ras.), b 11 pracsuri si istic V istis Db 12 audisti*0 13 de] cx Db pciperamOwf praeceram Tr 14 manducares m3 s. exp. comedercsO 17 et fin. om.O pubulum Om1 19 suptus OmlB 23 in alt. om.O 28 huic fragilitati atque infirmitati D ) [*]( LX. August. VIII pars I. Yrba et Zycba. ) [*]( 35 )
546
fragilitate atque infirmitate corporis luctari semper et congredi. quae luctatio et congressio non nisi patientiae potest uiribus sustineri.

In epistula autem quam scripsit ad episcopum Fidum cum sexaginta sex coepiscopis suis, a quo fuerat consultus propter circumcisionis legem, utrum ante octauum diem baptizari liceret infantem, haec causa sic agitur, tamquam prouisione diuina tam longe futuros hereticos Pelagianos iam catholica confutaret ecclesia. neque enim qui consuluerat inde dubitabat, utrum nascentes traherent originale peccatum, quod renascendo diluerent — absit enim ut hinc aliquando fides christiana dubitauerit I —, sed ille dubitabat, utrum regenerationis lauacrum, quo non dubitabat soluendum originale peccatum, ante diem tradi deberet octauum. ad quam consultationem respondens beatissimus Cyprianus: quantum uero, inquit, a d causam infantum pertinet, quos dixisti intra secundum uel tertium diem quam nati sunt constitutos baptizari non oportere et considerandam esse legem circumcisionis antiquae, ut intra octauum diem eum qui natus est baptizandum et sanctificandum non putares, longe aliud concilio nostro omni uisum est. in hoc enim quod putabas esse faciendum, nemo consensit, sed uniuer si potius iudicauimus nulli hominum nato misericordis dei gratiam denegandam. nam cum dominus in euangelio suo dicat : filius hominis non uenit animas [*]( 15 quautum-perdenda cst] rf. Cypr. epist. 64, 2 (p. II 718, 1) 19 cf. Gen. 17, 12 27 Luc. 9, 56 ) [*](1 corporea Cypr. **luctariO rcluctari D 5 cum ex cuiusOm2 Gpost sex eras. et V episcopis B 7liceret B (1 ex <1) ante inf. eras. baptizari B 8 eausa] add. inquit B promisioneO 9 catholica * D confntare V (a ex u ?) ecclesiaeV 10 consulerat b indeO(de s.l.m2) 12 dubitaueri∗tO dubitabat B (ba s.l.) 15 cipriamts B 16 infancium B infantium Cypr. quodOBV 17 quo Dbd qua F 18 sint VCypr. 19 considerandumO 21 non exp.O 22 consilio EF in concilio Vbd Cypr. omnino D omnibus Vbd, om. Cypr. 2.3 in] adV qd*V quod tu Cypr. 24 contensit Bml 25 liominum om. D misericordiam dei et gratiam Cypr. )

547
perdere, sed saluare\', quantum in nobis est, si fieri potest, nulla anima perdenda est. et paulo post: nec aliquis, inquit, nostrum id debet horrere, quod dominus dignatus est facere. 11 nam etsi adhuc in infans a partu nouus est, non ita est tamen, ut quisquam illum in gratia danda a atque in pace facienda horrere debeat osculari, quando in osculo infantis unus quisque nostrum pro sua religione ipsas adhuc recentes dei manus debeat cogitare, quas in homine modo formato et recens nato quodammodo exosculamur, quando id quod deus exosculamur. item paulo post: ceterum s i homines, inquit, inpedire aliquid ad consecutionem gratiae posset, mag is adultos et prouectos et maiores natupossent in pedire peccata grauiora. porro autem si et iam grauissimis delictoribus et in deum multo ante peccantibus, c u m postea crediderint, remissa peccatorum datur et a baptismo atque gratia nemo prohibetur, quanto magis prohiberi non debet infans, qui recens natus nihil peccauit, nisi quod secundum Adam carnaliter natus contagium mortis antiquae prima natiuitate contraxit, qui ad remissam peccatorum accipiendam hoc ipso facilius accedit, quod illi remittuntur non propria, sed aliena peccata!

Quid ad ista dicturi sunt gratiae dei non solum desertores, [*](3 nec aliquis—ampleciimur] tf. Cypr. epist. 64, 4 (p. II 71U, 17) 12 ceterum-aliena peccata] cf. Cypr. epist. 64, 5 (p. II 720, 14). August. Contra Iulianum Pel. I 3, G. III17, 31 (XLIV 644. 718 M) 1G cf. Hieronvmi adu. Pelagianos III 18 (XXIII 610 M) ) [*]( lsioro.0 2 nulla nima Bml 3 nc V aliquidOBmi 4 deus Cypr. facere ezcficerefi SapertuC sit nouus B nouusernobisOmS estom.0 ante nOli ita exp. non ideo D GilludO in pace om.OB OrelegioneO 10 et recens nato om.OB 11 recentcs C recenter EF quoda̅modu̅Ο 13inpe*direF consequuti- onem Bml 16 etiam om.C. lul. 17 multum Cypr. 1sposteacredentibusreinissio peccat. datur F erediderit V remissio Hieron. 19 a om.O in Db 23 quid D remissaOF retnissionemF Ilicron. 24 percipiendam V accipienda Om2 ) [*](35*)

548
sed etiam persecutores ? quid ad ista dicturi sunt ? quo pacto nobis paradisi possessio redditur ? quomodo paradiso restituimur, si nunquam ibi fuimus? aut quomodo ibi fuimus, nisi quia in Adam fuimus? et quomodo ad sententiam quae in transgressorem dicta est pertinemus, si noxam de transgressore non trahimus ? postremo baptizandos etiam ante diem censet octauum, ne per contagium mortis antiquae prima natiuitate contractum pereant animae paruulorum. quomodo pereunt, si ex hominibus etiam fidelibus qui nascuntur non tenentur a diabolo, donec renascantur in Christo et eruti de potestate tenebrarum in regnum illius transferantur? et quis dicit nascentium, nisi renascantur, animas perituras? nempe ille, qui sic laudat creatorem atque creaturam, opificem atque opus, ut humani sensus horrorem quo dedignantur homines recentes ab utero paruulos osculari, creatoris ipsius interposita ueneratione conpescat et corrigat dicens in illius aetatis osculo recentes dei manus esse cogitandas. numquid ergo confitens originale peccatum aut naturam damnauit aut nuptias? numquid, quoniam nascenti ex Adam reo adhibuit regenerationis purgationem, ideo deum negauit nascentium conditorem ? numquid, quia metuens animas cuiuslibet aetatis perire etiam ante octauum diem liberandas esse sacramento baptismi cum collegarum concilio iudicauit, ideo nuptias accusauit, quando quidem in infante, siue de coniugio siue de adulterio, tamen quia homo natus est, recentes dei manus dignas etiam osculo pacis ostendit? si ergo potuit sanctus episcopus et martyr gloriosissimus Cyprianus peccatum originale in infantibus medicina Christi censere sanandum salua laude creaturae, salua laude nuptiarum, cur nouicia pestilentia, cum istum non audeat dicere [*]() [*](10 cf. Col. 1,13 ) [*](1 paradisi nobis B 3 nisi—fuimus om.EF 4 transgressoreOB dicta] dataOB 5 si om.EF transgrcssoremT si postremo V postremo si b 6 censemus 0 (t s. TOUS) VIII ã O (ã add. m2) 7 nortis C nauitate V contractuOmZ animas Oml 9 a s. I. Om2 11 nascenti sum Om2 animę periturQ 0m2 neppe V 121auda*tO 13sensuC dignanturOml 14 paruuJo D creator F ipsius] suis-E 15 oculo Om1 manns dei F magnnsC (g exp.) 16 nunquidO originali Oml 17 nu̅quid s.l. Om2 quia V ex adam nascenti B 18 gene- rationis C 19 nunquidO n quid B cuilibetOmZ 20 diem octauum DEFbd 21 collegio V concilio b (in mg. al collegio) 22 acc.usauitO (accus m2 s. ras.) infantemV infancifjB de alt. om.0 a*dulterioTT 24oculoOm2 25 ciprianns B 26 xpi in ras. B laude pr. om.D 27 isto Oml audeat b )
549
Manicheum, catholicis qui ista defendunt, ut obtegat proprium, putat obiciendum crimen alienum? ecce pracdicatissimus tractator diuinorum eloquiorum, antequam terras nostras uel tenuissimus odor Manicheae pestilentiae tetigisset, sine ulla uituperatione diuini operis atque nuptiarum confitetur originale peccatum non dicens Christum ulla peccati macula aspersum nec tamen ei conparans carnem peccati in nascentibus ceteris, quibus per similitudinem camis peccati mundationis praestat auxilium, nec originis animarum obscura quaestione terretur, quominus eos qui Christi gratia liberantur in paradisum remeare fateatur. numquid ex Adam dicit in homines mortis condicionem sine peccati contagione transisse ? non enim propter corporis mortem uitandam, sed propter peccatum, quod per unum intrauit in mundum, dicit per baptismum paruulis quamlibet ab utero recentissimis subueniri.