Confessiones

Augustine

Augustine. Sancti Aureli Augustini Opera, Sectio I, Pars I. (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 33). Knöll, Pius, editor. Prague; Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1896.

In hoc principio fecisti, deus, caelum et terram in uerbo tuo, in filio tuo, in uirtute tua, in sapientia tua, in ueritate tua miro modo dicens et miro modo faciens. quis conprehendet? quis enarrabit? quid est illud, quod interlucet mihi et percutit cor meum sine laesione? et inhorresco et inardesco: inhorresco, in quantum dissimilis ei sum, inardesco, in quantum similis ei sum. sapientia, sapientia ipsa est, quae interlucet mihi, discindens nubilum meum, quod me rursus cooperit deficientem ab ea caligine atque aggere poenarum mearum, quoniam sic infirmatus est in egestate uigor meus,\' ut non sufferam bonum meum, donec tu, domine, qui propitius factus es omnibus iniquitatibus meis, etiam sanes omnes languores meos, quia et redimes de corruptione uitam meam et coronabis me in miseratione et misericordia et satiabis in bonis desiderium meum, quoniam renouabitur iuuentus mea sicut aquilae. spe enim salui facti sumus et promissa tua per patientiam expectamus. audiat te intus sermocinantem qui potest; ego fidenter ex oraculo tuo clamabo: quam magnificata sunt opera tua, domine, omnia in [*]( 14] Ps. 30, 11. 15] Ps. 102, 3-5. 20] Rom. 8, 24 sq. 23] Ps. 103, 24. ) [*]( n 1 quo] quod F 2 pr. rediremus CXF alt. redimus C 3 ut autem cognos(camus) add. Pa in ras. 5 fecisti deus scripsi: fecit deus SV, dens fecisti cet. edd. 6 in filio tuo om. W uirtute] ueritate M 7 dicis W miri P conprehendit W 8 enarrauit SW quod] miro modo docens et miro modo faciens (om. quod) F interlicet F 9 percutet C1 10 pr. in om. PQ ei dissimilis V inardesco-sum om. MIQIVW alt. in om. PQ* 11 ei similis F alt. sapientia om. BOIPQb ipsa om. H 12 discendens 01W, descendens MIVI, rescindens F nubil*um (i ras.) P rursum FM quooperit W 13 agere FP ru mea (rn add. M. post.) G 14 egestate] paupertate CFGM suffece- ram Ml 15 es* (t ras.) M 16 sanas CIF 18 misericordia M in bonis om. W 20 enim] autem M 21 int*us H 22 tuo om. F )

289
sapientia fecisti! et illa principium, et in eo principio fecisti caelum et terram.

Nonne ecce pleni sunt uetustatis suae qui nobis dicunt: quid faciebat deus, antequam faceret caelum et terram? si enim uacabat, inquiunt, et non operabatur aliquid, cur non sic semper et deinceps, quemadmodum retro semper cessauit ab opere? si enim ullus motus in deo nouus extitit et uoluntas noua, ut creaturam conderet, quam numquam ante condiderat, quomodo iam uera aeternitas, ubi oritur uoluntas, quae non erat? neque enim uoluntas dei creatura est, sed ante creaturam, quia non crearetur aliquid, nisi creatoris uoluntas praecederet. ad ipsam ergo dei substantiam pertinet uoluntas eius. quod si exortum est aliquid in dei substantia, quod prius non erat, non ueraciter dicitur aeterna illa substantia; si autem dei uoluntas sempiterna erat, ut esset creatura, cur non sempiterna et creatura?

Qui haec dicunt, nondum te intellegunt, o sapientia dei, lux mentium, nondum intellegunt, quomodo fiant, quae per te atque in te fiunt, et conantur aeterna sapere, sed adhuc in praeteritis et futuris rerum motibus cor eorum uolitat et adhuc uanum est. quis tenebit illud et figet illud, ut paululum stet et paululum rapiat splendorem semper stantis aeternitatis et conparet cum temporibus numquam stantibus et uideat esse inconparabilem et uideat longum tempus nisi ex multis praetereuntibus motibus, qui simul extendi non possunt, longum \'non fieri; non autem praeterire quicquam in aeterno, sed totum esse praesens; nullum uero tempus totum esse praesens: et [*]( 3 Ilonne-p. 291,2 essent om. F 4 si] sic M, sci W 5 pr. non om. M sic om. C 6 cessabit W 7 extitit nouus M, nouus exsidi stit C 8 conderat (di add. m. 2) M 9 uere V 11 creatur V uoluntas creatoris V 13 substantia G 15 uoluntas (dei om.) M, uoluntas dei edd. 16 et om. BCMPQb 18 intellegunt] te intellegunt V 20 in praeteritis] imperitis M 21 adfiget BPQ, fingit M, fi*git (n ras.) G, fugit W, fuget V alt. illud] illum V paulolum BMl 24 incomparabile V 25 qui] qui et W, quae CO 27 nullum-praesens om. W esse totum V praesens et] et praesens S ) [*]( XXXIII. Anr. Augustini conff. (Ang, 1,1). ) [*]( 19 )

290
uideat omne praeteritum propelli ex futuro et omne futurum ex praeterito consequi et omne praeteritum ac futurum ab eo, quod semper est praesens, creari et excurrere? quis tenebit cor hominis, ut stet et uideat, quomodo stans dictet futura et praeterita tempora nec futura nec praeterita aeternitas? numquid manus mea ualet hoc aut manus oris mei per loquellas agit tam grandem rem?

Ecce respondeo dicenti: "quid faciebat deus, antequam faceret caelum et terram?" respondeo non illud, quod quidam respondisse perhibetur ioculariter eludens quaestionis uiolentiam: "alta", inquit, "scrutantibus gehennas parabat". aliud est uidere, aliud ridere. haec non respondeo. libentius enim responderim: „nescio, quod nescio" quam illud, unde irridetur qui alta interrogauit et laudatur qui falsa respondit. sed dico deus noster, omnis creaturae creatorem et, si caeli et terrae 15 nomine omnis creatura intellegitur, audenter dico: antequam faceret deus caelum et terram, non faciebat aliquid. si enim faciebat, quid nisi creaturam faciebat? et utinam sic sciam, quidquid utiliter scire cupio, quemadmodum scio, quod nulla fiebat creatura, antequam fieret ulla creatura.

At si cuiusquam uolatilis sensus uagatur per imagines retro temporum et te, deum omnipotentem et omnicreantem et omnitenentem, caeli et terrae artificem, ab opere tanto, antequam id faceres, per innumerabilia saecula cessasse miratur, euigilet atque adtendat, quia falsa miratur. nam unde poterant innumerabilia saecula praeterire, quae ipse non feceras, [*]( . N 1 propelli] prope illi CPQXW, prope illi. (êё add. m. 2) Q ex] et W 2 ex] et W sequi V 3 creari (om. et) W, creatori et M 4 dictet] dic et W, dicit et G 6 mea] meas W minus P loquelas BCGHMP" QVW\' 7 agit tam] ait tam W, agitatam BPQ 10 peribetur W ludens V, l*udens (a ras.) H, elabens W uiolentia W 11 gehenna V, h geennas H 12 ridere] est ridere CHM1, uidere S libentib, S 13 irrideretur C 14 alta] *ita B (a ras.) 16 nomina S, ** nomine i (et ras.) W 17 si-quid om. S 19 q<t B 21 at (t in ras.) H, ad S, aut BPQVb uocatur W 22 omnia creantem et omnia tenentem GH 23 tan*o (t euanuit) S 25 euigil*t (e euanuit) S, et uigilet P quia] qui V, qua G admiratur (om. falsa) V )

291
cum sis omnium saeculorum auctor et conditor? aut quae tempora fuissent, quae abs te condita non essent? aut quomodo praeterirent, si numquam fuissent? cum ergo sis operator omnium temporum, si fuit aliquod tempus, antequam faceres caelum et terram, cur dicitur, quod ab opere cessabus? id ipsum enim tempus tu feceras, nec praeterire potuerunt tempora, antequam faceres tempora. si autem ante caelum et terram nullum erat tempus, cur quaeritur, quid tunc faciebas ? non enim erat tunc, ubi non erat tempus.

Nec tu tempore tempora praecedis: alioquin non omnia tempora praecederes. sed praecedis omnia praeterita celsitudine semper praesentis aeternitatis et superas omnia futura, quia illa futura sunt, et cum uenerint, praeterita erunt; tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. anni tui nec eunt nec ueniunt: isti autem nostri eunt et ueniunt, ut omnes ueniant. anni tui omnes simul stant, quoniam stant, nec euntes a uenientibus excluduntur, quia non transeunt: isti autem nostri omnes erunt, cum omnes non erunt. anni tui dies unus, et dies tuus non cotidie, sed hodie, quia hodiernus tuus non cedit crastino; neque enim succedit hesterno. hodiernus tuus aeternitas: ideo coaeternum genuisti, cui dixisti: ego hodie genui te. omnia tempora tu fecisti et ante omnia tempora tu es, nec aliquo tempore non erat tempus. [*]( 13] Ps. 101, 28. 21] Ps. 2, 7 et Hebr. 5, 5. ) [*]( n 2 a te H 3 praeterissent BPQ b 4 fuit] fuit (if add. m. 2) H a 5 cessebus M id ipsum - 8 faciebus om. H 6 enim om. V faceres G 8 erat tempus om. M tunc] tempus tunc G 9 tempus om. G; tem- Q pus ***** (tempus ras.) V 10 te F praecedes Ml 11 omnia] omnia tempora BCFMPQb cessitudine F 13 illa] et illa BPQb et cum-erunt om. W 14 deficiunt HOVmo 15 autem] enim BCFG HMOPQVWbo eunt] et eunt BFPQ edd. ut om. CF, et G omnis F 16 ueniunt C anni tui] quoniam C quoniam stent Ml; del. m. 2 euntis F 17 a om. VW excludentur M 18 bis omnis F pr. erunt] eunt G non om. M 19 quia-coaeternum add. B\' in ras. 20 enim om. H; ei V aesterno CM1, aeterno H 21 coaeterno F ) [*]( 19* )

292

Nullo ergo tempore non feceras aliquid, quia ipsum tempus tu feceras. et nulla tempora tibi coaeterna sunt, quia tu permanes; at illa si permanerent, non essent tempora. quid est enim tempus? quis hoc facile breuiterque explicauerit? quis hoc ad uerbum de illo proferendum uel cogitatione conprehenderit? quid autem familiarius et notius in loquendo conmemoramus quam tempus? et intellegimus utique, cum id loquimur, intellegimus etiam, cum alio loquente id audimus. quid est ergo tempus? si nemo ex me quaerat, scio; si quaerenti explicare uelim, nescio: fidenter tamen dico scire me, quod, si nihil praeteriret, non esset praeteritum tempus, et si nihil adueniret, non esset futurum tempus, et si nihil esset, non esset praesens tempus. duo ergo illa tempora, praeteritum et futurum, quomodo sunt, quando et praeteritum iam non est et futurum nondum est? praesens autem si semper esset praesens nec in praeteritum transiret, non iam esset tempus, sed aeternitas. si ergo praesens, ut tempus sit, ideo fit, quia in praeteritum transit, quomodo et hoc esse dicimus, cui causa, ut sit, illa est, quia non erit, ut scilicet non uere dicamus tempus esse, nisi quia tendit non esse.

Et tamen dicimus longum tempus et breue tempus neque hoc nisi de praeterito aut futuro dicimus. praeteritum tempus longum uerbi gratia uocamus ante centum annos, futurum itidem longum post centum annos, breue autem praeteritum sic, ut puta dicamus ante decem dies, et breue futurum post decem dies. sed quo pacto longum est aut breue, quod non est? praeteritum enim iam non est et futurum nondum [*]( 2 fecisti V tibi tempora V 3 permanerent] semp manerent M esse V 4 enim est GMbm facile om. W breuiter V, breuiter a quo W 5 ad om. HV 6 quis (corr. m. post.) G 8 ergo est M n 9 quaerent S explicari F 11 adeeniret F 12 et si-tempus om. H 13 et futurum-praeteritum bis scripta exh: S 14 futurum (om. et) V u 16 praeteritem G iam non edd. tempus om. M 18 dicemus F 20 pr. esse] esse sed aeternitas F qui attendit V non esse] non eet F, in non esse b 22 de om. C aut] ac M 23 futurum-annos om. H 24 ididem V, item W yecentum C 25 sicut edd. puto CFOs dicimus BCFGHMPQ edd. et breue-dies om. S 27 numdum Pl )

293
est. non itaque dicamus: longum est, sed dicamus de praeterito: longum fuit, et de futuro: longum erit. domine meus, lux mea, nonne et hic ueritas tua deridebit hominem? quod enim longum fuit praeteritum tempus, cum iam esset praeteritum, longum fuit, an ante, cum adhuc praesens esset? tunc enim poterat esse longum, quando erat, quod esset longum: praeteritum uero iam non erat; unde nec longum esse poterat, quod omnino non erat. non ergo dicamus: longum fuit praeteritum tempus; neque enim inueniemus, quid fuerit longum, quando ex quo praeteritum est non est, sed dicamus: "longum . fuit illud praesens tempus", quia cum praesens esset, longum erat. nondum enim praeterierat, ut non esset, et ideo erat, quod longum esse posset; postea uero quam praeteriit, simul et longum esse destitit, quod esse destitit.

Videamus ergo, anima humana, utrum praesens tempus possit esse longum: datum enim tibi est sentire moras atque metiri. quid respondebis mihi? an centum anni praesentes longum tempus est? uide prius, utrum possint praesentes esse centum anni. si enim primus eorum annus agitur, ipse praesens est, nonaginta uero et nouem futuri sunt, et ideo nondum sunt: si autem secundus annus agitur, iam unus est praeteritus, alter praesens, ceteri futuri. atque ita mediorum quemlibet centenarii huius numeri annum praesentem posuerimus: ante illum praeteriti erunt, post illum futuri. quocirca centum anni praesentes esse non poterunt. uide saltem, utrum qui agitur unus ipse sit praesens. et eius enim si primus agitur mensis, futuri [*]( 2 alt. longum om. W domine] domine deus BMPQWb meus om. M 3 uiritas B tua om. V 5 an ante scripsi: ante S, an BC FGHMOPQVWedd. 9 inuenimus V 10 ex] et W praeteritum]. praeteritum tempus F 11 esset longum om. V 12 praeterierat] praeteritum erat PQ non] nondum BPQb 13 possit W quem W 14 quod-destitit om. F 15 o anima BGMPQedd. praesens] et praesens BPQWb 16 sentiri F metire F 17 quid] an F praesentis F 18 est om. F 19 agitur (a a m. 2) M, igitur F 21 agitatur W 22 ita] ita si PIQbnt medi**um (or ras.) C 23 posuerim F 24 praeteriti erunt] praeterierunt CGMV futura W 25 potuerunt FGM saltim BOIFpIV, salute Ml 26 si om. V agitur- p. 294, 1 primus om. M )

294
sunt ceteri, si secundus, iam et primus praeteriit et reliqui nondum sunt. ergo nec annus, qui agitur, totus est praesens, et si non totus est praesens, non annus est praesens. duodecim enim menses annus est, quorum quilibet unus mensis, qui agitur, ipse praesens est, ceteri aut praeteriti aut futuri. quamquam neque mensis, qui agitur, praesens est, sed unus dies: si primus, futuris ceteris, si nouissimus, praeteritis ceteris, si mediorum quilibet, inter praeteritos et futuros.

Ecce praesens tempus, quod solum inueniebamus longum appellandum, uix ad unius diei spatium contractum est. sed discutiamus etiam ipsum, quia nec unus dies totus est praesens. nocturnis enim et diurnis horis omnibus uiginti quattuor expletur, quarum prima ceteras futuras habet, nouissima praeteritas, aliqua uero interiectarum ante se praeteritas, post se futuras. et ipsa una hora fugitiuis particulis agitur: quidquid eius auolauit, praeteritum est, quidquid ei restat, futurum. si quid intellegitur temporis, quod in nullas iam uel minutissimas momentorum partes diuidi possit, id solum est, quod praesens dicatur; quod tamen ita raptim a futuro in praeteritum transuolat, ut nulla morula extendatur. nam si extenditur, diuiditur in praeteritum et futurum: praesens autem nullum habet spatium. ubi est ergo tempus, quod longum dicamus? an futurum? non quidem dicimus: longum est, quia nondum est quod longum sit, sed dicimus: longum erit. quando igitur erit? [*]( 1 secundum (om. iam-nondum) W praeterit B 3 et si-alt. praesens om. V1 est annus edd. 4 enim om. PQ menses] mensis F est om. V quelibet F, libet HMV 5 igitur W ipsi F est praesens B ceteri-praesens est om. W aut praeteliti] autem praeteriti. FHV edd. 6 quam (om. quam) V quia igitur P 7 pr. si om. V, qui FOW uouissimis FV 8 si] sed M medii eorum CF quelibet V praeteritis F 9 inueniamus V 10 spatium diei F 11 discutiendum F ipsum etiam G qui F 12 diuturnis M, diurnis enim F 18 explentur VW prima] prima praesente F futura F nouissimas W 14 alia qua W interiecta W 15 agitatur BPQb 16 ei] eius Mbm 17 uel] uel in BPQVedd. minutissima 01 18 partes] par B 19 tamen] autem H rapit ima in futuro W 20 ostendatnr V nam om. V extendatur V 21 habet] hec M1 22 tempus] spatium M an] aut F 23 non] quod H )

295
si enim et tunc adhuc futurum erit, non erit longum, quia quid sit longum nondum erit: si autem tunc erit longum, cum ex futuro quod nondum est esse iam coeperit et praesens factum erit, ut possit esse quod longum sit, iam superioribus uocibus clamat praesens tempus longum se esse non posse.