Res Gestae

Ammianus Marcellinus

Ammianus Marcellinus. Ammianus Marcellinus, with an English translation, Vols. I-III. Rolfe, John C., editor. Cambridge, MA; London: Harvard University Press; W. Heinemann, 1935-1940 (printing).

Philosophum quendam Coeranium, haut exilis meriti virum, ea causa tormentorum immanitate invictum[*](inuictum, Her.; mulcatum. C. F. W. M.; multatum, Pet.; inmanitatem ultum, V.) occidit, quod ad coniugem suam familiariter scribens, id[*](id, NG, del. by Novák; ad, V.) sermone addiderat Graeco: σὺ δὲ νόει καὶ στέφε τὴν πύλην,[*](πύλην, Casaubon, Haupt; τυλην, V.) quod dici proverbialiter solet, ut audiens altius aliquid agendum agnoscat.

Anum quandam simplicem intervallatis febribus mederi leni carmine

v3.p.232
consuetam, occidit ut noxiam, postquam filiam suam ipso conscio curavit adscita.

In chartis cuiusdam municipis clari, scrutari ex negotio iussis, genitura Valentis cuiusdam inventa est, repellensque calumnias is cuius intererat, cum obiectaretur ei quam ob rem constellationem principis collegisset, fratrem suum fuisse Valentem, dudumque obisse, documentorum plena fide monstrare pollicitus, inexspectato veritatis indicio, laniatis lateribus,[*](lateribus, Kellerbauer; lacer, V, W1AG, Pet.) trucidatus est.

Visus adulescens in balneis admovere marmori manus utriusque digitos alternatim et pectori, septemque vocales litteras numerasse, ad stomachi remedium prodesse id arbitratus: in iudicium tractus, percussus est gladio post tormenta.