Expositio Psalmi CXVIII

Uerum quia passio saluatoris omnes redemit, non absurdum est intellegere ita hos mouisse capita sua, sicut prophetabat princeps ille synagogae: expedit unum hominem mori pro populo. aliud dicere uolebat, aliud significabat. et isti aliter mouebant caput quasi insultantes et aliud adnuntiabant, quia ipse erat qui uenit, ut pigrum illud atque terrenum principale hominum commoueret, quo euacuata obseruatione litterae mysterium quaereremus in uerbis.

unde ait: posuisti nos i Q parabolam gentibus, commotionem capitis in populis. quod in bono utique accipitur, quia praemisit: et in nationes dispersisti nos. dispersi sunt enim Iudaei, ut reliquiae eorum saluae fierent secundum electionem gratiae, in parabolam autem positi, ut ea quae per parabolam dicta sunt reuelata esse illorum exitu disceremus uel eorum exemplo admoneremur cauere perfidiam.

tunc enim magis cognouit Hieremias Iudaeam esse deBendam et ideo Hierusalem captam esse tunc temporis prophetauit, quando redemptorem proprium non recepit. illi igitur insultatur, de qua dicent, inquit: haec est ciuitas uniuersae terrae a e, eo quod, ubi erat ante fidei iucunditas, ibi nunc sit amaritudo perfidiae, uel certe mouendo caput suum et de corporalibus ad spiritalia transeundo mereatur audire, cum crediderit in Chnstum, quod corona sit gloriae.