Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- ille senis tremulumque caput descendere iussit
- in caelum et longa manantia labra saliva;
- haec poscit ferrum atque ignes, haec potio torquet,
- haec lacerat mixtos equitum cum sanguine patres.
- tanti partus equae, tanti una venefica constat.
- Oderunt natos de paelice: nemo repugnet,
- nemo vetet, iam iam privignum occidere fas est.
- vos ego, pupilli, moneo, quibus amplior est res,
- custodite animas et nulli credite mensae:
- livida materno fervent adipata veneno.
- mordeat ante aliquis quidquid porrexerit illa
- quae peperit, timidus praegustet pocula papas.
- Fingimus haec altum satura sumente cothurnum
- scilicet, et finem egressi legemque priorum
- grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu,
- montibus ignotum Rutulis caeloque Latino?
- nos utinam vani. set clamat Pontia ‘feci,
- confiteor, puerisque meis aconita paravi,
- quae deprensa patent; facinus tamen ipsa peregi.’
- tune duos una, saevissima vipera, cena?