Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- nunc modus hic agri nostro non sufficit horto.
- Inde fere scelerum causae, nec plura venena
- miscuit aut ferro grassatur saepius ullum
- humanae mentis vitium quam saeva cupido
- inmodici census, nam dives qui fieri vult,
- et cito vult fieri; sed quae reverentia legum,
- quis metus aut pudor est umquam properantis avari?
- ‘vivite contenti casulis et collibus istis,
- o pueri,’ Marsus dicebat et Hernicus olim
- Vestinusque senex; ‘panem quaeramus aratro,
- qui satis est mensis; laudant hoc numina ruris,
- quorum ope et auxilio gratae post munus aristae
- contingunt homini veteris fastidia quercus.
- nil vetitum fecisse volet quem non pudet alto
- per glaciem perone tegi, qui summovet Euros
- pellibus inversis: peregrina ignotaque nobis
- ad scelus atque nefas, quaecumque est, purpura ducit.’
- Haec illi veteres praecepta minoribus, at nunc
- post finem autumni media de nocte supinum
- clamosus iuvenem pater excitat: ‘accipe ceras,