Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- Sed qui sermones, quam foedae[*](foedaeΨ: foede PG.) bucina famae!
- quid nocet haec? inquit, ‘tunicam mihi malo lupini
- quam si me toto laudet vicinia pago
- exigui ruris paucissima farra secantem.’
- scilicet et morbis et debilitate carebis,
- et luctum et curam effugies, et tempora vitae
- longa tibi posthac fato meliore dabuntur,
- si tantum culti solus possederis agri
- quantum sub Tatio populus Romanus arabat.
- mox etiam fractis aetate ac Punica passis
- proelia vel Pyrrhum inmanem gladiosque Molossos
- tandem pro multis vix iugera bina dabantur
- vulneribus; merces haec sanguinis atque laboris
- nullis visa umquam meritis minor, aut ingratae
- curta fides patriae; saturabat glaebula talis
- patrem ipsum turbamque casae, qua feta iacebat
- uxor et infantes ludebant quattuor, unus
- vernula, tres domini; sed magnis fratribus horum
- a scrobe vel sulco redeuntibus altera cena
- amplior et grandes fumabant pultibus ollae: