Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. Sed qui sermones, quam foedae[*](foedaeΨ: foede PG.) bucina famae!
  2. quid nocet haec? inquit, ‘tunicam mihi malo lupini
  3. quam si me toto laudet vicinia pago
  4. exigui ruris paucissima farra secantem.’
  5. scilicet et morbis et debilitate carebis,
  6. et luctum et curam effugies, et tempora vitae
  7. longa tibi posthac fato meliore dabuntur,
  8. si tantum culti solus possederis agri
  9. quantum sub Tatio populus Romanus arabat.
  10. mox etiam fractis aetate ac Punica passis
  11. proelia vel Pyrrhum inmanem gladiosque Molossos
  12. tandem pro multis vix iugera bina dabantur
  13. vulneribus; merces haec sanguinis atque laboris
  14. nullis visa umquam meritis minor, aut ingratae
  15. curta fides patriae; saturabat glaebula talis
  16. patrem ipsum turbamque casae, qua feta iacebat
  17. uxor et infantes ludebant quattuor, unus
  18. vernula, tres domini; sed magnis fratribus horum
  19. a scrobe vel sulco redeuntibus altera cena
  20. amplior et grandes fumabant pultibus ollae: