Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- dicere te miserum, postquam illinc veneris, aude.
- quis tumidum guttur miratur in Alpibus, aut quis
- in Meroe crasso maiorem infante mamillam?
- caerula quis stupuit Germani lumina, flavam
- caesariem et madido torquentem cornua cirro?
- nempe quod haec illis natura est omnibus una.
- ad subitas Thracum volucres nubemque sonoram
- Pygmaeus parvis currit bellator in armis,
- mox inpar hosti raptusque per aera curvis
- unguibus a saeva fertur grue. si videas hoc
- gentibus in nostris, risu quatiare; sed illic,
- quamquam eadem adsidue spectentur proelia, ridet
- nemo, ubi tota cohors pede non est altior uno.
- ‘Nullane peiuri capitis fraudisque nefandae
- poena erit?’ abreptum crede hunc graviore catena
- protinus et nostro (quid plus velit ira?) necari
- arbitrio: manet illa tamen iactura, nec umquam
- depositum tibi sospes erit, sed corpore t runco
- invidiosa dabit minimus[*](minimus PΨ: Housman conj. solum.) solacia sanguis.
- at vindicta bonum vita iucundius ipsa.