Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- neve roges, quae sit, stultam conscripsimus [*](quae (quam) scripsimus) Artem;
- innocuas nobis haec vetat esse manus.
- ecquid praeterea peccarim, quaerere noli,
- ut lateat [*](pateat corr. σ ) sola culpa sub Arte mea.
- quicquid id est, habuit moderatam vindicis iram,
- qui nisi natalem nil mihi dempsit humum,
- hac quoniam careo, tua nunc vicinia praestet,
- inviso possim tutus ut esse loco.
- Ecquid ab impressae cognoscis imagine cerae
- haec tibi Nasonem scribere verba. Macer?
- auctorisque sui si non est anulus index,
- cognitane est nostra littera facta manu?
- an tibi notitiam mora temporis eripit horum,
- nec repetunt oculi signa vetusta tui?
- sis licet oblitus pariter gemmaeque manusque,
- exciderit tantum ne tibi cura mei.
- quam tu vel longi debes convictibus aevi,
- vel mea quod coniunx non aliena tibi est, [*](est om)
- vel studiis, quibus es, quam nos, sapientius usus,
- utque decet, nulla factus es Arte nocens.