Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- tu canis aeterno quicquid restabat Homero,
- ne careant summa Troica bella manu.
- Naso parum prudens, artem dum tradit amandi,
- doctrinae pretium triste magister habet,
- sunt tamen inter se communia sacra poetis,
- diversum quamvis quisque sequamur [*](queramur vel sequatur) iter :
- quorum te memorem, quamquam procul absumus, esse
- suspicor, et casus velle levare meos.
- te duce magnificas Asiae perspeximus urbes:
- Trinacris est oculis te duce visa [*](nota) meis.
- vidimus Aetnaea caelum splendescere flamma,
- subpositus monti quam vomit ore Gigans,
- Hennaeosque lacus et olentis [*](olentia corr. Zinzerling) stagna Palici,
- quaque suis Cyanen miscet Anapus aquis.
- nec procul hinc nymphe, quae, dum fugit Elidis amnem,
- tecta sub aequorea nunc quoque currit aqua.
- hic mihi labentis pars anni magna peracta est.
- eheu, quam dispar est locus ille Getis!
- et quota pars haec sunt rerum, quas vidimus ambo
- te mihi iucundas efficiente vias!