Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. seria multa mihi tecum conlata recordor,
  2. nec data iucundis tempora pauca iocis,
  3. saepe citae longis visae sermonibus horae,
  4. saepe fuit brevior quam mea verba dies.
  5. saepe tuas venit factum modo carmen ad auris
  6. et nova iudicio subdita Musa tuo est.
  7. quod tu laudaras, populo placuisse putabam.
  8. hoc pretium curae dulce regentis [*](recentis vel monentis) erat.
  9. utque meus lima rasus liber esset amici,
  10. non semel admonitu facta litura tuo est.
  11. nos fora viderunt pariter, nos porticus omnis,
  12. nos via, nos iunctis curva theatra locis,
  13. denique tantus amor nobis, carissime, semper,
  14. quantus in Aeacide Nestorideque fuit.
  15. non ego, si biberes securae pocula Lethes,
  16. excidere haec credam pectore posse tuo.
  17. longa dies citius brumali sidere, noxque
  18. tardior hiberna solstitialis erit,
  19. nec Babylon aestum, nec frigora Pontus habebit,
  20. calthaque Paestanas vincet odore rosas,