Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- Hanc tuus e Getico mittit tibi Naso salutem,
- mittere si quisquam, quo caret ipse, potest,
- aeger enim traxi contagia corpore mentis,
- libera tormento pars mihi ne qua vacet,
- perque dies multos lateris cruciatibus uror;
- sic me non modico [*](sed quod non modico (in inmodico) corr. Ellis.) frigore laesit hiems,
- si tamen ipse vales, aliqua nos parte valemus:
- quippe mea est umeris fulta ruina tuis.
- Quid, [*](qui) mihi cum dederis ingentia pignora, cumque
- per numeros omnes hoc tueare caput,
- quod tua me raro solatur epistula, peccas,
- remque piam praestas, sed [*](si: sed σ ) mihi verba negas?
- hoc, precor, emenda! quod si correxeris unum,
- nullus in egregio corpore naevus erit.
- pluribus accusem, fieri nisi possit, ut ad me
- littera non veniat, missa sit illa tamen,
- di faciant, ut sit temeraria nostra querella,
- teque putem falso non meminisse mei.
- quod precor, esse liquet: neque enim mutabile robur
- credere me fas est pectoris esse tui.