Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- hos quoque, qui geniti Graia creduntur ab urbe,
- pro patrio cultu Persica braca tegit.
- exercent illi sociae commercia linguae:
- per gestum res est significanda mihi.
- barbarus hic ego sum, qui non intellegor ulli,
- et rident stolidi verba Latina Getae;
- meque palam de me tuto mala saepe loquuntur,
- forsitan obiciunt exiliumque mihi.
- utque fit, in me aliquid ficti,[*](siquidem vel si quid: ficti Owen) dicentibus illis
- abnuerim quotiens adnuerimque, putant,
- adde quod iniustum [*](et iustum) rigido ius dicitur ense,
- dantur et in medio vulnera saepe foro.
- o duram Lachesin, quae tam grave sidus habenti
- fila dedit vitae non breviora meae!
- quod patriae vultu vestroque caremus, amici,
- atque hic in Scythicis gentibus esse queror :
- utraque poena gravis, merui tamen urbe carere,
- non merui tali forsitan esse loco.
- quid loquor, a! demens? ipsam quoque perdere vitam,
- Caesaris offenso numine, dignus eram.