Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- sed dedimus poenas, Scythicique in finibus Histri
- ille pharetrati lusor Amoris abest,
- quod superest, animos [*](socios: numeros Ehwald) ad publica carmina flexi,
- et memores iussi nominis esse mei. [*](sui)
- si tamen e vobis aliquis tam multa requiret,
- unde dolenda Canam, multa dolenda tuli.
- non haec ingenio, non haec componimus arte:
- materia est propriis ingeniosa malis,
- et quota fortunae pars est in carmine nostrae?
- felix, qui patitur quae numerare potest!
- quot frutices silvae, quot flavas Thybris harenas,
- mollia quot Martis gramina campus habet,
- tot mala pertulimus, quorum medicina quiesque
- nulla nisi in studio est Pieridumque mora.
- quis tibi, Naso, modus lacrimosi carminis? inquis
- idem, fortunae qui modus huius erit.
- quod querar, illa mihi pleno de fonte ministrat,
- nec mea sunt, fati verba sed ista mei.
- at mihi si cara patriam cum coniuge reddas,
- sint vultus hilares, simque quod ante fui.