Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- nunc erat, ut posito deberem fine laborum
- vivere, me nullo [*](cum nullo) sollicitante metu,
- quaeque meae semper placuerunt otia menti
- carpere et in studiis molliter esse meis,
- et parvam celebrare domum veteresque Penates
- et quae nunc domino rura paterna carent,
- inque sinu dominae carisque sodalibus inque
- securus patria consenuisse mea.
- haec mea sic quondam peragi speraverat aetas:
- hos ego sic annos ponere dignus eram.
- non ita dis visum est, qui me terraque marique
- actum [*](iactum) Sarmaticis exposuere locis.
- in cava ducuntur quassae navalia puppes,
- ne temere in mediis dissoluantur aquis.
- ne cadat et multas palmas inhonestet adeptus, [*](ademptus vel adeptas)
- languidus in pratis gramina carpit equus,
- miles ubi emeritis non est satis utilis annis,
- ponit ad antiquos, quae tulit, arma Lares,
- sic igitur, tarda vires minuente senecta,
- me quoque donari iam rude tempus erat.