Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- nil ego peccavi; tua te bona cognita produnt
- si, quod es, appares, culpa soluta mea est.
- nec tamen officium nostro tibi carmine factum
- principe tam iusto posse nocere puto.
- ipse pater patriae—quid enim est civilius illo?-
- sustinet in nostro carmine saepe legi,
- nec prohibere potest, quia res est publica Caesar,
- et de communi pars quoque nostra bono est.
- Iuppiter ingeniis praebet sua numina vatum,
- seque celebrari quolibet ore sinit,
- causa tua exemplo superorum tuta duorum est,
- quorum hic aspicitur, creditur ille deus.
- ut non debuerim, tamen hoc ego crimen habebo :
- non fuit arbitri! littera nostra tui.
- nec nova, quod tecum loquor, est iniuria nostra,
- incolumis cum quo saepe locutus era.
- quo vereare minus ne sim tibi crimen amicus,
- invidiam, siqua est, auctor habere potest,
- nam tuus est primis cultus mihi semper ab annis—
- hoc certe noli dissimulare—pater,