Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. iam mihi canities pulsis melioribus annis
  2. venerat, antiquas miscueratque comas,
  3. postque meos ortus Pisaea vinctus oliva
  4. abstulerat deciens praemia victor eques,
  5. cum maris Euxini positos ad laeva Tomitas
  6. quaerere me laesi principis ira iubet.
  7. causa meae cunctis nimium quoque nota ruinae
  8. indicio non est testificanda meo.
  9. quid referam comitumque nefas famulosque nocentes?
  10. Ipsa [*](ipseque) multa tuli non leviora fuga.
  11. indignata malis mens est succumbere seque
  12. praestitit invictam viribus usa suis;
  13. oblitusque mei ductaeque per otia vitae
  14. insolita cepi temporis arma manu;
  15. totque tuli terra casus pelagoque quot inter
  16. occultum stellae conspicuumque polum.
  17. tacta mihi tandem longis erroribus acto
  18. iuncta pharetratis Sarmatis ora Getis.
  19. hic ego, finitimis quamvis circumsoner armis,
  20. tristia, quo possum, carmine fata levo.