Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- atque ea cum foliis et amomi pulvere misce,
- inque suburbano condita pone solo;
- quosque legat versus oculo properante viator,
- grandibus in tituli marmore caede notis:
- HIC . EGO . QVI. IACEO. TENERORVM. LVSOR. AMORVM.
- INGENIO. PERUII. NASO . POETA. MEO
- AT. TIBI. QVI. TRANSIS . NE. SIT . GRAVE. QVISQVIS. AMASTI
- DICERE. NASONIS . MOLLITER. OSSA . CVBENT
- hoc Satis in titulo est. etenim maiora libelli
- et diuturna magis Sunt monimenta mihi,
- quos ego confido, quamvis nocuere, daturos
- nomen et auctori tempora longa suo.
- tu tamen extincto feralia munera semper
- deque tuis lacrimis umida serta dato.
- quamvis in cineres corpus mutaverit ignis,
- sentiet officium maesta favilla pium.
- scribere plura libet : sed vox mihi fessa loquendo
- dictandi vires siccaque lingua negat,
- accipe supremo dictum mihi forsitan ore,
- quod, tibi qui mittit, non habet ipse, vale.