Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- funeris ara mihi, ferali cincta cupressu, [*](cupresso)
- convenit et structis flamma parata rogis.
- nec dare tura libet nil exorantia divos,
- in tantis subeunt nec bona verba malis.
- si tamen est aliquid nobis hac luce petendum,
- in loca ne redeas amplius ista, precor,
- dum me terrarum pars paene novissima. Pontus,
- Euxinus falso nomine dictus, habet.
- Cultor et antistes doctorum sancte virorum,
- quid facis, ingenio semper amice meo?
- ecquid, ut incolumem quondam celebrare solebas,
- nunc quoque, ne videar totus abesse, caves?
- suscipis [*](conficis: suscipis σ ) exceptis ecquid mea carmina solis
- Artibus, artifici quae nocuere suo?
- immo ita fac, quaeso, vatum studiose novorum,
- quaque potes, retine corpus in urbe meum.
- est fuga dicta mihi, non est fuga dicta libellis,
- qui domini poenam non meruere sui.
- saepe per externas [*](extremas ) profugus pater exulat oras,
- urbe tamen natis exulis esse licet.