Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- pendimus en profugi——satia tua pectora poenas
- exilioque graves exiliique loco.
- carnifici fortuna potest mea flenda videri:
- et tamen est uno iudice mersa parum.
- saevior es tristi Busiride, saevior illo,
- qui falsum lento terruit igne bovem,
- quique bovem Siculo fertur donasse tyranno,
- et dictis artes conciliasse suas:
- ‘munere in hoc, rex, est usus, sed imagine maior,
- nec sola est operis forma probanda mei.
- aspicis a dextra latus hoc adapertile tauri?
- hac [*](hic) tibi, quem perdes, coniciendus erit.
- protinus inclusum lentis carbonibus ure:
- mugiet, et veri vox erit illa bovis.
- pro quibus inventis, ut munus munere penses,
- da, precor, ingenio praemia digna meo.’
- dixerat, at Phalaris ‘poenae mirande repertor,
- ipse tuum praesens imbue ’ dixit opus.
- 'nec mora, monstratis crudeliter ignibus ustus
- exhibuit geminos ore gemente sonos.