Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- multaque dat furti talis praecepta docetque
- qua nuptae possint fallere ab arte viros,
- non fuit hoc illi fraudi, legiturque Tibullus
- et placet, et iam te principe notus erat.
- invenies eadem blandi praecepta Properti:
- destrictus minima nec tamen ille nota est.
- his ego successi, quoniam praestantia candor
- nomina vivorum dissimulare iubet,
- non timui, fateor, ne, qua tot iere carinae,
- naufraga servatis omnibus una foret.
- sunt aliis scriptae, quibus alea luditur, artes:—
- hoc est ad nostros non leve crimen avos——
- quid valeant tali, quo possis plurima iactu
- figere,[*](fingere) damnosos effugiasque canes;
- tessera quos habeat numeros, distante vocato
- mittere quo deceat, quo dare missa modo;
- discolor ut recto grassetur limite miles,
- eum medius gemino calculus hoste perit,
- ut bellare [*](mare (vel mage vel male) velle corr. Vogel) sequens [*](sequi) sciat et revocare priorem,
- nec tuto fugiens incomitatus eat,