Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- parva sit ut ternis [*](sed uternis (vel internis vel interius) corr. Ehwald) instructa tabella lapillis,
- in qua vicisse est continuasse suos,
- quique alii lusus—neque enim nunc persequar omnes—
- perdere, rem caram, tempora nostra solent.
- ecce canit formas alius laetusque pilarum,
- hic artem nandi praecipit, ille trochi.
- composita est aliis fucandi cura coloris,
- hic epulis leges hospitioque dedit;
- alter humum, de qua fingantur pocula, monstrat,
- quaeque, docet, liquido testa sit apta mero.
- talia luduntur fumoso mense Decembri,
- quae damno nulli composuisse fuit.
- his ego deceptus non tristia carmina feci,
- sed tristis nostros poena secuta iocos.
- denique nec video tot de scribentibus unum,
- quem sua perdiderit Musa; repertus ego.
- quid, si scripsissem mimos obscena iocantes,
- qui semper vetiti [*](victi vel iunctum: vetiti σ ) crimen amoris habent,
- in quibus assidue cultus procedit adulter,
- verbaque dat stulto callida nupta viro?