Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- quam subeant animo meritorum oblivia nostro,
- et longa pietas excidat ista die.
- di tibi sint faciles, tibi di [*](et opis vel sisui: tibi di Ehwald) nullius egentem
- fortunam praestant dissimilemque meae.
- si tamen haec navis vento ferretur amico,
- ignoraretur forsitan ista fides.
- Thesea Pirithous non tam sensisset amicum,
- si non infernas vivus adisset aquas,
- ut foret exemplum veri Phoceus amoris,
- fecerunt furiae, tristis Oresta, tuae.
- si non Euryalus Rutulos cecidisset in hostes,
- Hyrtacidae Nisi gloria nulla foret.
- scilicet ut fulvum spectatur in ignibus aurum,
- tempore sic duro est inspicienda fides,
- dum iuvat et vultu ridet Fortuna sereno,
- indelibatas cuncta sequuntur opes:
- at simul intonuit, fugiunt, nec noscitur ulli,
- agminibus comitum qui modo cinctus erat.
- atque haec, exemplis quondam collecta priorum,
- nunc mihi sunt propriis cognita vera malis,