Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- ferte—quid hic facio?—rapidi mea corpora [*](carbasa: corpora σ ) venti!
- Ausonios fines cur mea vela volunt?
- noluit hoc Caesar, quid, quem fugat ille, tenetis?
- aspiciat vultus Pontica terra meos.
- et iubet et merui; nec, quae damnaverit ille,
- crimina defendi fasque piumque puto.
- si tamen acta deos numquam mortalia fallunt,
- a culpa facinus scitis abesse mea.
- immo ita si scitis, si me meus abstulit error,
- stultaque mens nobis, non scelerata fuit,
- quod licet et minimis, domui si favimus illi,
- si satis Augusti publica iussa mihi,
- hoc duce si dixi felicia saecula, proque
- Caesare tura piis Caesaribusque dedi,—
- si fuit hic animus nobis, ita parcite divi!
- si minus, alta cadens obruat unda caput!
- fallor, an incipiunt gravidae vanescere nubes,
- victaque mutati frangitur unda maris?
- non casu, vos sed sub condicione vocati,
- fallere quos non est, hanc mihi fertis opem.’