Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- et tacitus secum, ne quis malus audiat, optet,
- sit mea lenito Caesare poena levis.
- nos quoque, quisquis erit, ne sit miser ille, precamur,
- placatos miseris qui volet esse deos,
- quaeque volet, rata sint, ablataque principis ira
- sedibus in patriis det mihi posse mori.
- ut peragas mandata, liber, culpabere forsan
- ingeniique minor laude ferere mei.
- iudicis officium est ut res, ita tempora rerum
- quaerere, quaesito tempore tutus eris.
- carmina proveniunt animo deducta sereno;
- nubila sunt subitis tempora nostra malis,
- carmina secessum scribentis et otia quaerunt;
- me mare, me venti, me fera iactat hiems.
- carminibus metus omnis obest [*](abest corr. Francius); perditus ensem
- haesurum iugulo iam puto iamque meo.
- haec quoque quod facio, iudex mirabitur aequus,
- scriptaque cum venia qualiacumque leget.
- da mihi Maeoniden et tot circumice [*](circumice Heinsius: circumspice) casus,
- ingenium tantis excidet omne malis.