Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- deriguitque malis. Nullos movet aura capillos,
- in vultu color est sine sanguine, lumina maestis
- stant inmota genis, nihil est in imagine vivum.
- Ipsa quoque interius cum duro lingua palato
- congelat, et venae desistunt posse moveri;
- nec flecti cervix nec bracchia reddere motus
- nec pes ire potest; intra quoque viscera saxum est.
- Flet tamen. Et validi circumdata turbine venti
- in patriam rapta est. Ibi fixa cacumine montis
- liquitur, et lacrimas etiam nunc marmora manant.
- Tum vero cuncti manifestam numinis iram
- femina virque timent cultuque impensius omnes
- magna gemelliparae venerantur numina divae,
- utque fit, a facto propiore priora renarrant.
- E quibus unus ait: “Lyciae quoque fertilis agris
- non impune deam veteres sprevere coloni.
- Res obscura quidem est ignobilitate virorum,
- mira tamen. Vidi praesens stagnumque locumque
- prodigio notum. Nam me iam grandior aevo
- impatiensque viae genitor deducere lectos