Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- vellera mollibat nebulas aequantia tractu,
- sive levi teretem versabat pollice fusum,
- seu pingebat acu, scires a Pallade doctam.
- Quod tamen ipsa negat, tantaque offensa magistra
- “certet” ait “mecum: nihil est, quod victa recusem.”
- Pallas anum simulat falsosque in tempora canos
- addit et infirmos, baculo quos sustinet, artus.
- Tum sic orsa loqui: “Non omnia grandior aetas,
- quae fugiamus, habet: seris venit usus ab annis.
- Consilium ne sperne meum. Tibi fama petatur
- inter mortales faciendae maxima lanae:
- cede deae veniamque tuis, temeraria, dictis
- supplice voce roga: veniam dabit illa roganti.”
- Adspicit hanc torvis inceptaque fila relinquit,
- vixque manum retinens confessaque vultibus iram
- talibus obscuram resecuta est Pallada dictis:
- “Mentis inops longaque venis confecta senecta.
- Et nimium vixisse diu nocet. Audiat istas,
- siqua tibi nurus est, siqua est tibi filia, voces.
- Consilii satis est in me mihi. Neve monendo