Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. Ter gelidas Arctos, ter Cancri bracchia vidit:
  2. saepe sub occasus, saepe est ablatus in ortus.
  3. Iamque cadente die, veritus se credere nocti,
  4. constitit Hesperio, regnis Atlantis, in orbe,
  5. exiguamque petit requiem, dum Lucifer ignes
  6. evocet Aurorae, currus Aurora diurnos.
  7. Hic hominum cunctis ingenti corpore praestans
  8. Iapetionides Atlas fuit. Ultima tellus
  9. rege sub hoc et pontus erat, qui Solis anhelis
  10. aequora subdit equis et fessos excipit axes.
  11. Mille greges illi totidemque armenta per herbas
  12. errabant, et humum vicinia nulla premebant.
  13. Arboreae frondes auro radiante nitentes
  14. ex auro ramos, ex auro poma tegebant.
  15. “Hospes,” ait Perseus illi, “seu gloria tangit
  16. te generis magni, generis mihi Iuppiter auctor;
  17. sive es mirator rerum, mirabere nostras.
  18. Hospitium requiemque peto.” Memor ille vetustae
  19. sortis erat: Themis hanc dederat Parnasia sortem:
  20. “Tempus, Atla, veniet, tua quo spoliabitur auro