Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Inrita fallaci quotiens dedit oscula fonti!
- In mediis quotiens visum captantia collum
- bracchia mersit aquis, nec se deprendit in illis!
- Quid videat, nescit: sed quod videt, uritur illo,
- atque oculos idem, qui decipit, incitat error.
- Credule, quid frusta simulacra fugacia captas?
- quod petis, est nusquam; quod amas, avertere, perdes.
- Ista repercussae, quam cernis, imaginis umbra est:
- nil habet ista sui; tecum venitque manetque,
- tecum discedet, si tu discedere possis.
- Non illum Cereris, non illum cura quietis
- abstrahere inde potest, sed opaca fusus in herba
- spectat inexpleto mendacem lumine formam,
- perque oculos perit ipse suos; paulumque levatus
- ad circumstantes tendens sua bracchia silvas
- “ecquis, io silvae, crudelius” inquit “amavit?
- Scitis enim, et multis latebra opportuna fuistis.
- Ecquem, cum vestrae tot agantur saecula vitae,
- qui sic tabuerit, longo meministis in aevo?
- Et placet et video; sed quod videoque placetque,