Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- At pater omnipotens ingentia moenia caeli
- circuit et ne quid labefactum viribus ignis
- corruat explorat. Quae postquam firma suique
- roboris esse videt terras hominumque labores
- perspicit. Arcadiae tamen est impensior illi
- cura suae: fontes et nondum audentia labi
- flumina restituit dat terrae gramina, frondes
- arboribus, laesasque iubet revirescere silvas.
- Dum redit itque frequens, In virgine Nonacrina
- haesit et accepti caluere sub ossibus ignes.
- Non erat huius opus lanam mollire trahendo
- nec positu variare comas; ubi fibula vestem,
- vitta coercuerat neglectos alba capillos,
- et modo leve manu iaculum, modo sumpserat arcum,
- miles erat Phoebes: nec Maenalon attigit ulla
- gratior hac Triviae. Sed nulla potentia longa est.
- Ulterius medio spatium sol altus habebat,
- cum subit illa nemus, quod nulla ceciderat aetas.
- Exuit hic umero pharetram lentosque retendit
- arcus, inque solo, quod texerat herba, iacebat