Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- et pictam posita pharetram cervice premebat.
- Iuppiter ut vidit fessam et custode vacantem,
- “hoc certe furtum coniunx mea nesciet” inquit,
- “aut si rescierit sunt o sunt iurgia tanti.”
- Protinus induitur faciem cultumque Dianae
- atque ait: “O comitum, virgo, pars una mearum,
- in quibus es venata iugis?” De caespite virgo
- se levat et “salve numen, me indice”, dixit
- “audiat ipse licet maius Iove.” Ridet et audit,
- et sibi praeferri se gaudet et oscula iungit
- nec moderata satis nec sic a virgine danda.
- Qua venata foret silva, narrare parantem
- impedit amplexu, nec se sine crimine prodit.
- Illa quidem contra, quantum modo femina possit
- (adspiceres utinam, Saturnia: mitior esses !),
- illa quidem pugnat: sed quem superare puella,
- quisve Iovem poterat? — Superum petit aethera victor
- Iuppiter: huic odio nemus est et conscia silva.
- Unde pedem referens paene est oblita pharetram
- tollere cum telis et quem suspenderat arcum.