Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- fertur, ut interdum de caelo stella sereno
- etsi non cecidit, potuit cecidisse videri.
- Quem procul a patria diverso maximus orbe
- excipit Eridanus fumantiaque abluit ora.
- Naïdes Hesperiae trifida fumantia flamma
- corpora dant tumulo, signant quoque carmine saxum:
- HIC SITUS EST PHAETHON, CURRUS AURIGA PATERNI:
- QUEM SI NON TENUIT, MAGNIS TAMEN EXCIDIT AUSIS.
- Nam pater obductos, luctu miserabilis aegro
- condiderat vultus: et, si modo credimus, unum
- isse diem sine sole ferunt: incendia lumen
- praebebant aliquisque malo fuit usus in illo.
- At Clymene postquam dixit quaecumque fuerunt
- in tantis dicenda malis, lugubris et amens
- et laniata sinus totum percensuit orbem,
- exanimesque artus primo, mox ossa requirens
- repperit (ossa tamen peregrina condita ripa!),
- incubuitque loco nomenque in marmore lectum
- perfudit lacrimis et aperto pectore fovit.
- Nec minus Heliades lugent et inania morti