Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- cum ferus ignaros nec quicquam tale timentes
- me videt atque Acin “video” que exclamat “et ista
- ultima sit, faciam, veneris concordia vestrae!”
- Tantaque vox, quantam Cyclops iratus habere
- debuit, illa fuit: clamore perhorruit Aetne.
- Ast ego vicino pavefacta sub aequore mergor,
- terga fugae dederat conversa Symaethius heros
- et “fer opem, Galatea, precor, mihi! ferte, parentes”
- dixerat “et vestris periturum admittite regnis!”
- Insequitur Cyclops partemque e monte revulsam
- mittit, et extremus quamvis pervenit ad illum,
- angulus is molis totum tamen obruit Acin.
- At nos, quod fieri solum per fata licebat,
- fecimus, ut vires adsumeret Acis avitas.
- Puniceus de mole cruor manabat, et intra
- temporis exiguum rubor evanescere coepit
- fitque color primo turbati fluminis imbre
- purgaturque mora; tum moles tacta dehiscit,
- vivaque per rimas proceraque surgit harundo,
- osque cavum saxi sonat exsultantibus undis: