Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. Namque ego (crede mihi) si te quoque pontus haberet,
  2. te sequerer, coniunx, et me quoque pontus haberet.
  3. O utinam possim populos reparare paternis
  4. artibus atque animas formatae infundere terrae!
  5. Nunc genus in nobis restat mortale duobus
  6. (sic visum superis) hominumque exempla manemus.”
  7. Dixerat, et flebant. Placuit caeleste precari
  8. numen et auxilium per sacras quaerere sortes.
  9. Nulla mora est: adeunt pariter Cephisidas undas,
  10. ut nondum liquidas, sic iam vada nota secantes.
  11. Inde ubi libatos inroravere liquores
  12. vestibus et capiti, flectunt vestigia sanctae
  13. ad delubra deae, quorum fastigia turpi
  14. pallebant musco stabantque sine ignibus arae.
  15. Ut templi tetigere gradus, procumbit uterque
  16. pronus humi gelidoque pavens dedit oscula saxo
  17. atque ita “si precibus” dixerunt “numina iustis
  18. victa remollescunt, si flectitur ira deorum,
  19. dic, Themi, qua generis damnum reparabile nostri
  20. arte sit, et mersis fer opem, mitissima, rebus.”