Ars Amatoria

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Tum quoque, cum solem nondum prohibebat et imbrem
  2. Tegula, sed quercus tecta cibumque dabat,
  3. In nemore atque antris, non sub Iove, iuncta voluptas;
  4. Tanta rudi populo cura pudoris erat.
  5. At nunc nocturnis titulos inponimus actis,
  6. Atque emitur magno nil, nisi posse loqui!
  7. Scilicet excuties omnes, ubi quaeque, puellas,
  8. Cuilibet ut dicas 'haec quoque nostra fuit,'
  9. Nec desint, quas tu digitis ostendere possis?
  10. Ut quamque adtigeris, fabula turpis erit?
  11. Parva queror: fingunt quidam, quae vera negarent,
  12. Et nulli non se concubuisse ferunt.
  13. Corpora si nequeunt, quae possunt, nomina tangunt,
  14. Famaque non tacto corpore crimen habet.
  15. I nunc, claude fores, custos odiose puellae,
  16. Et centum duris postibus obde seras!
  17. Quid tuti superest, cum nominis extat adulter,
  18. Et credi quod non contigit esse, cupit?
  19. Nos etiam veros parce profitemur amores,
  20. Tectaque sunt solida mystica furta fide.