Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Increpat Aeacides laudemque in crimina vertit —
- Et tamen adspectus sustinet ille meos.
- Rumpor, et ora mihi pariter cum mente tumescunt,
- Pectoraque inclusis ignibus usta dolent.
- Hermione coram quisquamne obiecit Orestae,
- Nec mihi sunt vires, nec ferus ensis adest?
- Flere licet certe; flendo defundimus iram,
- Perque sinum lacrimae fluminis instar eunt.
- Has solas habeo semper semperque profundo;
- Ument incultae fonte perenne genae.
- Num generis fato, quod nostros errat in annos,
- Tantalides matres apta rapina sumus?
- Non ego fluminei referam mendacia cygni
- Nec querar in plumis delituisse Iovem.
- Qua duo porrectus longe freta distinet Isthmos,
- Vecta peregrinis Hippodamia rotis;
- Taenaris Idaeo trans aequor ab hospite rapta
- Argolicas pro se vertit in arma manus.