Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Et pater ignoscet nostro Menelaus amori —
- Succubuit telis praepetis ipse dei.
- Quem sibi permisit, genero concedet amorem;
- Proderit exemplo mater amata suo.
- Tu mihi, quod matri pater est; quas egerat olim
- Dardanius partis advena, Pyrrhus agit.
- Ille licet patriis sine fine superbiat actis;
- Et tu, quae referas facta parentis, habes.
- Tantalides omnis ipsumque regebat Achillem.
- Hic pars militiae; dux erat ille ducum.
- Tu quoque per proavum Pelopem Pelopisque parentem,
- Si medios numeres, a Iove quintus eris.
- Nec virtute cares. arma invidiosa tulisti,
- Sed tibi — quid faceres? — induit illa pater.
- Materia vellem fortis meliore fuisses;
- Non lecta est operi, sed data causa tuo.
- Hanc tamen inplesti; iuguloque Aegisthus aperto
- Tecta cruentavit, quae pater ante tuus.