Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quam fratri germana fuit miseroque parenti
- Filia, tam natis, tam sit acerba viro!
- Cum mare, cum terras consumpserit, aera temptet;
- Erret inops, exspes, caede cruenta sua!
- Haec ego, coniugio fraudata Thoantias oro.
- Vivite, devoto nuptaque virque toro!
- Accipe, Dardanide, moriturae carmen Elissae;
- Quae legis, a nobis ultima verba legis:
- Sic ubi fata vocant, udis abiectus in herbis
- Ad vada Maeandri concinit albus olor.
- Nec quia te nostra sperem prece posse moveri,
- Adloquor — adverso movimus ista deo;
- Sed merita et famam corpusque animumque pudicum
- Cum male perdiderim, perdere verba leve est.
- Certus es ire tamen miseramque relinquere Dido,
- Atque idem venti vela fidemque ferent?
- Certus es, Aenea, cum foedere solvere naves,
- Quaeque ubi sint nescis, Itala regna sequi?
- Nec nova Carthago, nec te crescentia tangunt
- Moenia nec sceptro tradita summa tuo?
94