Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Nec labor est celare, licet peccemus, amorem.
- Cognato poterit nomine culpa tegi.
- Viderit amplexos aliquis, laudabimur ambo;
- Dicar privigno fida noverca meo.
- Non tibi per tenebras duri reseranda mariti
- Ianua, non custos decipiendus erit;
- Ut tenuit domus una duos, domus una tenebit;
- Oscula aperta dabas, oscula aperta dabis;
- Tutus eris mecum laudemque merebere culpa,
- Tu licet in lecto conspiciare meo.
- Tolle moras tantum properataque foedera iunge —
- Qui mihi nunc saevit, sic tibi parcat Amor!
- Non ego dedignor supplex humilisque precari.
- Heu! ubi nunc fastus altaque verba iacent?
- Et pugnare diu nec me submittere culpae
- Certa fui — certi siquid haberet amor;
- Victa precor genibusque tuis regalia tendo
- Bracchia! quid deceat, non videt ullus amans.
- Depudui, profugusque pudor sua signa reliquit.
- Da veniam fasse duraque corda doma!