Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Est satis amissa locus hic infamis ab Helle,
- Utque mihi parcat, nomine crimen habet.
- Invideo Phrixo, quem per freta tristia tutum
- Aurea lanigero vellere vexit ovis;
- Nec tamen officium pecoris navisve requiro,
- Dummodo, quas findam corpore, dentur aquae.
- Parte egeo nulla; fiat modo copia nandi,
- Idem navigium, navita, vector ero!
- Nec sequor aut Helicen, aut, qua Tyros utitur, Arcton;
- Publica non curat sidera noster amor.
- Andromedan alius spectet claramque Coronam,
- Quaeque micat gelido Parrhasis Ursa polo;
- At mihi, quod Perseus et cum Iove Liber amarunt,
- Indicium dubiae non placet esse viae.
- Est aliud lumen, multo mihi certius istis,
- Non errat tenebris quo duce noster amor;
- Hoc ego dum spectem, Colchos et in ultima Ponti,
- Quaque viam fecit Thessala pinus, eam,
- Et iuvenem possim superare Palaemona nando
- Morsaque quem subito reddidit herba deum.