Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quando ego, te reducem cupidis amplexa lacertis,
- Languida laetitia solvar ab ipsa mea?
- Quando erit, ut lecto mecum bene iunctus in uno
- Militiae referas splendida facta tuae?
- Quae mihi dum referes, quamvis audire iuvabit,
- Multa tamen capies oscula, multa dabis.
- Semper in his apte narrantia verba resistunt;
- Promptior est dulci lingua referre mora.
- Sed cum Troia subit, subeunt ventique fretumque;
- Spes bona sollicito victa timore cadit.
- Hoc quoque, quod venti prohibent exire carinas,
- Me movet — invitis ire paratis aquis.
- Quis velit in patriam vento prohibente reverti?
- A patria pelago vela vetante datis!
- Ipse suam non praebet iter Neptunus ad urbem.
- Quo ruitis? vestras quisque redite domos!
- Quo ruitis, Danai? ventos audite vetantis!
- Non subiti casus, numinis ista mora est.
- Quid petitur tanto nisi turpis adultera bello?
- Dum licet, Inachiae vertite vela rates!