Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Corpus, ut inpulsae segetes aquilonibus, horret,
- Litteraque articulo pressa tremente labat.
- Non te per meritum, quoniam male cessit, adoro;
- Debita sit facto gratia nulla meo.
- Sed ne poena quidem! si non ego causa salutis,
- Non tamen est, cur sis tu mihi causa necis.
- Has tibi plangendo lugubria pectora lassas
- Infelix tendo trans freta lata manus;
- Hos tibi — qui superant — ostendo maesta capillos!
- Per lacrimas oro, quas tua facta movent —
- Flecte ratem, Theseu, versoque relabere velo!
- Si prius occidero, tu tamen ossa feres!
- Aeolis Aeolidae, quam non habet ipsa, salutem
- Mittit et armata verba notata manu;
- Siqua tamen caecis errabunt scripta lituris,
- Oblitus a dominae caede libellus erit.
- Dextra tenet calamum, strictum tenet altera ferrum,
- Et iacet in gremio charta soluta meo.
- Haec est Aeolidos fratri scribentis imago;
- Sic videor duro posse placere patri.