Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ergo ego nec lacrimas matris moritura videbo,
- Nec, mea qui digitis lumina condat, erit?
- Spiritus infelix peregrinas ibit in auras,
- Nec positos artus unguet amica manus?
- Ossa superstabunt volucres inhumata marinae?
- Haec sunt officiis digna sepulcra meis?
- Ibis Cecropios portus patriaque receptus,
- Cum steteris turbae celsus in ore tuae
- Et bene narraris letum taurique virique
- Sectaque per dubias saxea tecta vias,
- Me quoque narrato sola tellure relictam!
- Non ego sum titulis subripienda tuis.
- Nec pater est Aegeus, nec tu Pittheidos Aethrae
- Filius; auctores saxa fretumque tui!
- Di facerent, ut me summa de puppe videres;
- Movisset vultus maesta figura tuos!
- Nunc quoque non oculis, sed, qua potes, adspice mente
- Haerentem scopulo, quem vaga pulsat aqua.
- Adspice demissos lugentis more capillos
- Et tunicas lacrimis sicut ab imbre gravis.