Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Argutos habuit — radiant ut sidus ocelli,
- Per quos mentita est perfida saepe mihi.
- Scilicet aeterni falsum iurare puellis
- Di quoque concedunt, formaque numen habet.
- Perque suos illam nuper iurasse recordor
- Perque meos oculos: en doluere mei!
- Dicite, di, si vos inpune fefellerat illa,
- Alterius meriti cur ego damna tuli?
- An non invidiae vobis Cepheia virgo est,
- Pro male formosa iussa parente mori?
- Non satis est, quod vos habui sine pondere testis,
- Et mecum lusos ridet inulta deos?
- Ut sua per nostram redimat periuria poenam,
- Victima deceptus decipientis ero?
- Aut sine re nomen deus est frustraque timetur
- Et stulta populos credulitate movet;
- Aut, siquis deus est, teneras amat ille puellas
- Et nimium solas omnia posse iubet.
- Nobis fatifero Mavors accingitur ense;
- Nos petit invicta Palladis hasta manu.