De Rerum Natura
Lucretius
-
- temporis exponit post mortem denique nostram.
- numquid ibi horribile apparet, num triste videtur
- quicquam, non omni somno securius exstat?
- Atque ea ni mirum quae cumque Acherunte profundo
- prodita sunt esse, in vita sunt omnia nobis.
- nec miser inpendens magnum timet saxum
- Tantalus, ut famast, cassa formidine torpens;
- sed magis in vita divom metus urget inanis
- mortalis casumque timent quem cuique ferat fors.
- nec Tityon volucres ineunt Acherunte iacentem
- nec quod sub magno scrutentur pectore quicquam
- perpetuam aetatem possunt reperire profecto.
- quam libet immani proiectu corporis exstet,
- qui non sola novem dispessis iugera membris
- optineat, sed qui terrai totius orbem,
- non tamen aeternum poterit perferre dolorem
- nec praebere cibum proprio de corpore semper.
- sed Tityos nobis hic est, in amore iacentem
- quem volucres lacerant atque exest anxius angor
- aut alia quavis scindunt cuppedine curae.