Tusculanae Disputationes

Cicero, Marcus Tullius

Cicero. M. Tulli Ciceronis. Scripta Quae Manserunt Omnia. Pohlenz, M, editor. Leipzig: Teubner, 1918.

haec refelli possunt: sunt enim ignorantis, cum de aeternitate animorum dicatur,[*](dicatur s dicantur X) de mente dici, quae omni turbido motu semper vacet, non de partibus is,[*](is K1 his GK2RV) in quibus aegritudines irae libidinesque versentur, quas[*](qua K (s add. c)) is,[*](his GK is R (sed add. 1 ) is V) contra quem haec dicuntur,[*](dicantur X corr. V1 aut 2 ) semotas a mente et disclusas putat. iam similitudo magis apparet in bestiis, quarum animi sunt rationis[*](rationes RV1 et e corr. G1 ) expertes; hominum autem similitudo in corporum figura magis exstat,[*](extat K) et ipsi animi magni refert quali in corpore locati sint.[*](sint V) multa enim e corpore existunt, quae acuant mentem, multa, quae obtundant. Aristoteles[*](Arist. Probl.30, 1) quidem ait omnis ingeniosos melancholicos esse, ut ego me tardiorem esse non moleste feram. enumerat multos, idque quasi[*](quasi add. K1 s. v. ) constet, rationem cur ita fiat adfert. quod si tanta vis est ad habitum mentis in is quae gignuntur in corpore, ea sunt autem, quaecumque sunt, quae similitudinem faciant,[*](faciunt We. sed cf. Mue. praef. (non recte Kroll, Mus. Rh. 1914 p. 107) ) nihil necessitatis adfert, cur nascantur[*](nascantur s nascatur) animi, similitudo. omitto dissimilitudines.[*](dissimilitudines V (dis add. 2 ult. s in r. c) similitudines X)

vellem adesse posset Panaetius—vixit cum Africano—, quaererem ex eo, cuius suorum similis fuisset Africani fratris nepos, facie vel patris, vita omnium perditorum ita similis, ut esset facile deterrimus; cuius etiam similis P. Crassi, et sapientis et eloquentis et primi hominis, nepos multorumque aliorum clarorum virorum, quos nihil attinet nominare, nepotes et[*](et ante nepotes add. V1 aut 2 ) filii.

Sed quid[*](sq. cf. p.230,27) agimus? oblitine sumus hoc nunc nobis esse propositum, cum satis de aeternitate

p.259
dixissemus, ne si interirent quidem animi, quicquam[*](quiquam V1 ) mali esse in morte?

Ego vero memineram, sed te de aeternitate dicentem aberrare a proposito facile patiebar.

Video te alte spectare et velle in caelum migrare. spero fore[*](forte K) ut[*](ut add. Vc ) contingat id nobis. sed fac, ut isti volunt, animos non remanere post mortem: video[*](vide K1 ) nos, si ita sit, privari spe beatioris vitae; mali vero quid adfert ista sententia? fac enim sic animum interire ut corpus: num igitur aliquis dolor aut omnino post mortem sensus in corpore est? nemo id quidem dicit, etsi Democritum[*](Vors. 55 A 160 Diels) insimulat Epicurus, Democritii[*](Epic. fr. 17) [*](democritii Bentl. democritici) negant. ne in animo quidem igitur sensus remanet; ipse enim nusquam est. ubi igitur malum est, quoniam nihil tertium est? an quod[*](quod quoniam X quod V2 (postea iter. quoniam restitutum) del. Lb. ) ipse animi discessus a corpore non fit sine dolore? ut credam ita esse, quam est id exiguum! sed[*](sed We. et W at Bouhier ) falsum esse arbitror, et fit plerumque sine sensu, non numquam etiam cum voluptate, totumque hoc leve est, qualecumque est;

fit enim ad punctum temporis.

Illud angit vel potius excruciat, discessus ab omnibus is quae sunt bona in vita
. vide ne
a malis
[*](neamalis K (fuit m vel ni)) dici verius possit. quid ego nunc lugeam vitam hominum? vere et iure possum; sed quid necesse est, cum id agam ne post mortem miseros nos putemus fore, etiam vitam efficere deplorando miseriorem? fecimus hoc in eo libro, in quo nosmet ipsos, quantum potuimus, consolati sumus. a malis igitur mors abducit, non a bonis, verum si[*](sqq. Val. Max 8, 9 ext. 3) quaerimus. et quidem hoc[*](ecquidem GRV hqdĕ (= haec quidem) K1 (hoc quidem ss. 2)) a Cyrenaico Hegesia[*](hegesia R1 ) sic copiose disputatur, ut is a rege Ptolomaeo[*](ptolomeo K ptholomeo GV) prohibitus esse dicatur illa in scholis dicere,
p.260
quod[*](quod V2 s quo X) multi is auditis mortem sibi ipsi consciscerent.[*](-scerent in r. Vc )

Callimachi quidem epigramma in Ambraciotam Theombrotum[*](Cleombrotum Callim. ep. 23 cf. p. Scauro § 4. ) est, quem ait, cum ei nihil accidisset[*](accedisset GR1 (e1) K1 (corr. 2 ) V) adversi, e muro se[*](sc. Phaedone ) in mare abiecisse lecto Platonis libro. eius autem, quem dixi, Hegesiae[*](helesiae X (sed l ex g V1)) liber est[*](liber est add. K2 ) *)apokarterw=n,[*](aitokapteponfere X) po pro ito voluisse vid. V2 ait o G1)) quo[*](quod W (breviter pro 'qui inscribitur a)pok. quod'?) quo Sey. in quo Bentl. ) a vita quidem per inediam discedens revocatur ab amicis; quibus respondens vitae humanae enumerat incommoda. possem idem[*](idem Ern. id) facere, etsi minus quam ille,[*](quam ille s. v. add. G1 ) qui omnino vivere expedire nemini putat. mitto alios: etiamne nobis expedit? qui et domesticis et forensibus solaciis[*](solatiis GK) ornamentisque privati certe si ante occidissemus, mors nos a malis,[*](amabilis K1 ) non a bonis abstraxisset.

Sit igitur aliquis, qui nihil[*](qnihil K) mali habeat, nullum a fortuna volnus acceperit: Metellus ille honoratis[*](honoratus X corr. V2? ) quattuor filiis aut[*](aut K at GRV) quinquaginta Priamus, e[*](e V2 om. X) quibus septemdecim iusta uxore natis; in utroque eandem habuit fortuna potestatem, sed usa[*](seclusa K1 (sedusa2) R (ex sed usa) ) in altero est: Metellum enim multi filii filiae nepotes neptes in rogum inposuerunt,[*](imp. KR) Priamum tanta progenie orbatum, cum in aram confugisset, hostilis manus interemit. hic si vivis filiis incolumi regno occidisset

  1. asta/nte[*](astante hic W ) ope ba/rbarica
  2. Tecti/s caelatis la/queatis,[*](tectis caelatis lacuatis Serv. Aen. 1, 726 (e Cic.) )
utrum tandem a bonis an a malis[*](an a malls ani- malis K anmals V1 ) discessisset? tum profecto videretur a bonis. at certe[*](atcerte K) ei melius evenisset nec tam flebiliter illa canerentur:
p.261
  1. Haec[*](Enn. Androm. 94 sqq. cf. p. 340, 16sqq.) o/mnia vidi infla/mmari,[*](inflamari GR)
  2. Priamo/ vi vitam evi/tari,
  3. Iovis a/ram sanguine tu/rpari.
quasi vero ista vi[*](vi Petrus Crassus e p.340,24 vel hic W (in V el a m. rec. in ras.; sed non fuit vi)) quicquam tum potuerit[*](poterat ex potuerit V1 aut 2 ) ei melius accidere! quodsi ante occidisset,[*](accidisset (occ.V2?)) talem[*](talem Dav.tamen) eventum omnino amisisset;[*](amississet R) hoc autem tempore sensum amisit malorum.

Pompeio,[*](Pompeio eqs. resp. Seneca Marc. 20 ) nostro familiari, cum graviter aegrotaret[*](gravitaret egrotaret K1 (corr. c ) ) Neapoli, melius est factum. coronati Neapolitani fuerunt, nimirum etiam Puteolani; volgo ex oppidis[*](opidis KV1 ) publice gratulabantur: ineptum sane negotium et Graeculum, sed tamen fortunatum. utrum igitur, si tum esset extinctus, a bonis rebus an a malis[*](an malls GV1 (corr. 1 ) animalis R) discessisset?[*](discessis G1 ) certe a miseris.[*](a miseris V) non enim cum socero bellum gessisset, non inparatus[*](imp. KR) arma sumpsisset, non domum reliquisset,[*](relinquisset GR1 profugisset V3 ) non ex Italia fugisset, non exercitu amisso nudus in servorum ferrum et manus incidisset, †non liberi defleti,[*](defleti X (deleti V) non liberi defleti del. Bai., non lib....) non fortunae omnes a victoribus possiderentur.[*](possiderentur Hei. non essent ab omnibus bonis liberi defleti fere exp. Po. cf. Phil. 13,10 2, 64 dom. 96 al. a victoribus K2V2 auctoribus X) qui, si mortem tum obisset, in amplissimis fortunis occidisset,[*](accidisset K1 ) is propagatione vitae quot, quantas, quam incredibilis hausit calamitates! haec morte effugiuntur, etiamsi non evenerunt, tamen, quia[*](quia exp. Vrec ) possunt evenire; sed homines ea sibi accidere posse non cogitant: Metelli sperat sibi quisque fortunam, proinde[*](perinde V3 ) quasi aut[*](ut V1 ut X) plures fortunati sint[*](sint G) quam infelices aut certi[*](certi K2V2 certe X) quicquam sit in rebus humanis aut sperare sit prudentius quam timere.

p.262

Sed hoc ipsum concedatur, bonis rebus homines morte privari:

ergo etiam carere mortuos vitae commodis idque esse miserum? certe ita dicant necesse est. an potest is, qui non est, re ulla carere? triste enim est nomen ipsum carendi, quia subicitur haec vis: habuit, non habet; desiderat requirit indiget. haec, opinor, incommoda sunt carentis: caret oculis, odiosa caecitas; liberis, orbitas. valet hoc in vivis, mortuorum autem non modo vitae commodis, sed ne vita quidem ipsa quisquam caret. de mortuis loquor, qui nulli sunt: nos, qui sumus, num aut cornibus[*](aut si cornibus X si exp. Vvet aut sic c. Sey. ) caremus aut pinnis?[*](aut pinnis V (am. rec.)) ecquis id[*](ecquis id Dav. sit qui id R) dixerit? certe nemo. quid[*](sit quid G sit q K (q K1 alt. i add. c) sit q id V (isVc) qd (Vc) V) ita? quia, cum id non habeas quod tibi nec usu nec natura sit aptum, non careas, etiamsi sentias[*](sentias V (n in r. c)) te non habere.

hoc premendum etiam atque etiam est et urguendum[*](arguendum X (unde argumentum s) urguendum (u in r. et V2) V cf. Verr.1,36 leg. agr.1, 16 Phil. 4,12 (prem. et urg. coni.) fin. 5,80 illud urgueam, non intellegere eum (cf. nat. deor. 3, 76) Planc. 48 etiam atque etiam insto atque urgeo insector posco) confirmato illo, de quo, si mortales animi sunt, dubitare non possumus, quin[*](qui V1 ) tantus interitus in morte sit, ut ne minima quidem suspicio[*](suspitio KV1 -ici- in r. G1 ) sensus relinquatur—hoc igitur probe stabilito et fixo illud excutiendum est, ut sciatur, quid sit[*](q sit V (ss. Vc)) carere, ne relinquatur aliquid erroris in verbo. carere igitur hoc significat: egere eo quod habere velis; inest enim velle in carendo, nisi cum sic tamquam in febri dicitur alia quadam notione verbi. dicitur enim alio modo etiam carere, cum aliquid non habeas et non habere te sentias, etiamsi id facile patiare. ita [*](add. Sauppe) carere in morte non dicitur; nec enim esset dolendum; dicitur illud:

p.263
bono carere
, quod est malum. sed ne vivus quidem bono caret, si eo non indiget; sed in vivo intellegi tamen potest regno te carere—dici autem hoc in te satis subtiliter non potest; posset in Tarquinio, cum regno esset expulsus—: at in mortuo ne[*](ne add. V2 ) intellegi quidem. carere enim sentientis est;[*](est post nec VC aut 2 ) nec sensus in mortuo: ne carere[*](necarere V nec car. GKR) quidem igitur in mortuo est.

Quamquam quid opus est in hoc philosophari, cum rem non magnopere philosophia egere videamus?

quotiens non modo ductores nostri, sed universi etiam exercitus ad non dubiam mortem concurrerunt![*](concurrerunt V2 concurrerint (con ex cu K1)X) quae quidem si timeretur, non Lucius Brutus arcens eum reditu tyrannum, quem ipse expulerat, in proelio concidisset; non cum Latinis decertans pater Decius, cum Etruscis filius, cum Pyrrho[*](pirrho GVK ( s. v.)) nepos se hostium telis obiecissent; non uno bello pro patria cadentis Scipiones Hispania vidisset, Paulum et Geminum[*](geminium X) Cannae, Venusia Marcellum, Litana[*](Litana (cf. Liv. 23, 24) Li. latina GKR) Albinum,[*](hirpin in r. Vc ) Lucani Gracchum.[*](gracum G grachum V) num quis horum miser hodie? ne tum[*](netum G) quidem post spiritum extremum; nec enim potest esse miser quisquam sensu perempto.

'At[*](at KR et ex ad G1V1 ) id ipsum odiosum est, sine sensu esse.' odiosum, si id esset carere; cum vero perspicuum sit nihil posse in eo esse qui ipse non sit, quid potest esse in eo odiosum qui nec careat nec sentiat? quamquam hoc quidem nimis saepe[*](nimis sepossedeo K), sed eo quod in hoc inest[*](inest est V) omnis animi contractio ex metu mortis. qui enim satis viderit, id quod est luce clarius, animo et corpore consumpto totoque animante deleto et facto interitu universo illud animal, quod fuerit, factum esse nihil, is plane perspiciet inter Hippocentaurum,[*](hyppoc. G) qui numquam fuerit, et regem Agamemnonem

p.264
nihil interesse, nec pluris nunc facere M. Camillum hoc civile bellum, quam ego illo vivo[*](vivo illo GR) fecerim Romam captam. Cur igitur et Camillus doleret, si haec post trecentos et quinquaginta fere[*](facere in fere corr. K1 ) annos eventura putaret, et ego doleam, si ad decem milia annorum gentem aliquam urbe nostra[*](urbe nostra s urbe nostram (sed am in r. K1 aut c) K (Potior illud in mg. K2) urbem nostram GRV) potituram putem? quia tanta[*](qui V ( a add. c) quia tanta ex quanta (?) Kc ) caritas[*](caritatis K1 ) patriae est, ut eam non sensu nostro, sed salute ipsius metiamur. itaque non deterret[*](non n det. R non modo ante non add. K2V2 ) sapientem mors,

quae propter incertos casus[*](casus add. Vc ) cotidie imminet,[*](imminet V) propter brevitatem vitae numquam potest longe abesse, quo minus[*](quominus K) in omne tempus rei p. suisque[*](reip. suisque GV) [*](reipsusque ex reipsiusque K2 reipussuisque R ( al. m.)) consulat, cum[*](cum Sey. ut W aut Mue. ) posteritatem ipsam, cuius sensum habiturus non sit, ad se putet pertinere. quare licet etiam mortalem esse animum[*](animum K2 s animam X) iudicantem aeterna moliri, non gloriae cupiditate, quam sensurus non sis,[*](sit X sit V (ss. 1 aut c)) sed virtutis, quam necessario gloria, etiamsi tu id non agas, consequatur.

Natura vero si [*](add.Ba.) se sic habet, ut, quo modo initium nobis rerum omnium ortus noster adferat, sic exitum mors, ut nihil pertinuit ad nos ante ortum, sic nihil post mortem pertinebit. in quo quid potest esse mali, cum mors nec ad vivos pertineat nec ad mortuos?

alteri nulli sunt, alteros non attinget.[*](adt. K) quam qui leviorem faciunt, somni simillimam volunt esse: quasi vero quisquam ita nonaginta annos velit vivere, ut, cum sexaginta confecerit, reliquos dormiat; ne sui[*](sui Keil 'Cantabr.' sec. Doug. (sui: ipse = Luna: Endymion) sues) quidem id velint, non modo ipse. Endymion vero, si fabulas

p.265
audire volumus, ut nescio quando in Latmo obdormivit, qui est mons Cariae, nondum, opinor, est experrectus. num igitur eum curare censes, cum Luna laboret, a qua consopitus putatur, ut eum dormientem oscularetur? quid curet autem, qui ne sentit quidem? habes somnum imaginem mortis eamque cotidie induis: et dubitas quin sensus in morte nullus sit, cum in[*](in V2 s om. X) eius simulacro videas esse nullum sensum?

Pellantur ergo istae ineptiae paene aniles, ante tempus mori miserum esse. quod tandem tempus? naturaene? at[*](ad X at Vc ) ea[*](ea V (eam Gr.)) quidem dedit usuram vitae tamquam pecuniae nulla praestituta die. quid est igitur quod querare, si repetit, cum volt? ea enim condicione[*](conditione GKV) acceperas. Idem, si puer parvus occidit, aequo animo ferendum putant, si vero in cunis, ne querendum[*](quaerendum GRV) quidem. atqui ab[*](ab extra v. add. K1 ) hoc acerbius exegit natura quod dederat.

nondum gustaverat
, inquit,
vitae suavitatem; hic autem iam sperabat magna, quibus frui coeuperat.
at[*](at ad GKR) id[*](id ipsum q. Vrec s ) quidem in ceteris[*](ceteris certis V (ert in r. Vc)) rebus melius putatur, aliquam partem quam nullam attingere: cur in vita secus? (quamquam non male ait[*](agit KV) Callimachus[*](Call. fr. 363) multo saepius lacrimasse Priamum quam Troilum). eorum autem,[*](autem add. G1 ) qui exacta[*](ex acta V et acta GKR) aetate[*](challimachus multi moriuntur K ( add. c et... fort. 2) in mg. multo sepius... 24 etate Kc ) moriuntur, fortuna laudatur.

cur? nam, reor, nullis, si vita longior daretur, posset esse iucundior; nihil enim est profecto homini[*](hominis X) prudentia dulcius,[*](cf. Menand. fr. 676) quam, ut[*](quam ut quia utem K1 ) cetera auferat, adfert certe senectus. Quae vero aetas longa est, aut quid omnino[*](est post omnino add. Vvet ) homini longum? nonne

p.266
  1. Mo/do pueros,[*](pueri (i in r. V1) V) modo a/dulescentes i/n cursu a tergo i/nsequens[*](Com. pall. inc. 43) [*](actergo V1 )
  2. Ne/c opinantis a/dsecuta est
senectus? sed quia ultra nihil habemus, hoc longum dicimus.[*](ducimus K) Omnia ista, perinde ut cuique data sunt pro rata parte, ita aut longa aut[*](parte avita longa GKR parte aucta l. in parte aut l. corr. V parte, ita aut Man. ) brevia dicuntur. apud Hypanim fluvium, qui ab Europae parte in Pontum influit, Aristoteles[*](Arist. hist. an. 552b 18) ait bestiolas quasdam nasci, quae unum diem vivant. ex his igitur hora VIII quae mortua est, provecta aetate mortua est; quae vero occidente sole, decrepita, eo magis, si etiam solstitiali die. confer[*](confert X (corr. KV1)) nostram longissimam aetatem cum aeternitate: in eadem propemodum brevitate qua illae bestiolae reperiemur.[*](reperiemus V1 )

Contemnamus igitur omnis[*](omnes corr. R1 ) ineptias—quod enim levius[*](laevius RV) huic levitati nomen inponam?[*](imp. KR)—totamque vim bene vivendi in animi robore ac magnitudine et in omnium rerum humanarum contemptione[*](contemtlone Non. ) ac despicientia et[*](et om. Non. ) in omni virtute ponamus.[*](in omnium .. 19 ponamus Non. 203,14 (202,2) ) [*](ponamus iussu tyrannorum (tyrr. K)GKR (cf. p. 267,3)) nam nunc quidem cogitationibus mollissimis[*](molestissimis X) effeminamur, ut, si ante mors adventet quam Chaldaeorum[*](caldeorum X ( add. K1V1)) promissa consecuti sumus, spoliati magnis quibusdam bonis, inlusi destitutique videamur.

quodsi expectando et desiderando pendemus animis,[*](animi Vc? non male sed cf. comm. ) cruciamur, angimur,[*](angimur V) pro di inmortales, quam illud iter iucundum esse debet, quo confecto nulla reliqua cura, nulla sollicitudo futura sit! quam me delectat[*](Xen. Hell. 2, 3, 56 cf. Val. Max. 3, 2 ext. 6) Theramenes! quam[*](qua GRV1 (corr. 2)) elato animo

p.267
est! etsi enim flemus, cum legimus,[*](legimus cum flemus K) tamen non miserabiliter vir clarus emoritur: qui cum coniectus in carcerem triginta iussu tyrannorum venenum ut sitiens obduxisset, reliquum sic e poculo eiecit, ut id resonaret, quo[*](quod X (d del. Vvet)) sonitu reddito adridens
propino
inquit
hoc[*](hoc pulchro V) pulchro Critiae
, qui in eum fuerat taeterrimus.[*](deterrimus (d in r. 1) V) Graeci enim in [*](in s om. X) conviviis solent nominare, cui poculum tradituri sint. lusit vir egregius extremo spiritu, cum iam praecordiis conceptam mortem contineret, vereque ei, cui[*](cui V e corr. Gr qui X) venenum praebiberat,[*](praebuerat Vrec ) mortem eam[*](meam GV1 ) est auguratus, quae brevi consecuta est.

Quis hanc maximi animi aequitatem in ipsa morte laudaret, si mortem malum iudicaret?

vadit enim[*](enim om. s ) in eundem carcerem atque in eundem paucis post annis scyphum Socrates, eodem scelere iudicum quo tyrannorum Theramenes.[*](QHPAMENHC XApol. 40csqq. (libere reddita)) quae est igitur eius oratio, qua facit eum Plato usum apud iudices iam morte multatum?

magna me
inquit “spes tenet, iudices, bene mihi evenire, quod mittar ad mortem. necesse est enim sit alterum de duobus, ut aut sensus omnino omnes[*](omnis K (acsts = accusativus ss. 2)) mors auferat aut in alium quendam locum ex his locis morte migretur.[*](meretur K) quam ob rem, sive sensus extinguitur morsque ei somno similis est, qui non numquam etiam sine visis somniorum placatissimam quietem adfert, di[*](dii GRV) boni, quid lucri est emori! aut quam multi dies reperiri[*](repp. GR (corr. 1 )V) possunt, qui tali nocti anteponantur! cui si[*](si V2 s om. X) similis est perpetuitas omnis consequentis temporis, quis me beatior?

sin vera sunt quae dicuntur, migrationem esse mortem in eas oras,[*](horas K1V2 ) quas

p.268
qui e vita excesserunt incolunt, id[*](hic in id corr. Kc ) multo iam beatius est. tene, cum ab is, qui se iudicum numero[*](numerū V1 ) haberi volunt, evaseris, ad eos venire, qui vere iudices appellentur, Minoem Rhadamanthum Aeacum[*](Aeacum s Aiacem X) Triptolemum, convenireque eos qui iuste et [*](et s om. X (e)ge/nonto e)n tw=|n e(autw=n bi/w|)) cum fide vixerint— haec peregrinatio mediocris vobis videri potest? ut vero conloqui cum Orpheo Musaeo Homero Hesiodo liceat, quanti tandem aestimatis? equidem saepe emori, si fieri posset, vellem, ut ea quae dico mihi liceret invisere.[*](invisere V (ise in r. Vc) invenire rell. ) quanta delectatione autem adficerer, cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquo[*](iniquorum ventos GR iniquorũventos K iniquo (eras. 3—4 litt., tum circum in fine versus Vc) ventos V (ei)/ tis a)/llos dia\ kri/din a)/dikon te/qnhken ) circumventos convenirem! temptarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et Ulixi[*](ulixis V2 ) Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic faciebam, capite damnarer.—Ne vos quidem, iudices i qui me absolvistis,[*](hi X si V2 ) mortem timueritis.

nec[*](nec c in r. Vc ) enim cuiquam bono mali quicquam evenire potest nec vivo nec mortuo, nec umquam eius res a dis inmortalibus[*](imm. KR) neglegentur, nec mihi ipsi hoc accidit fortuito. nec vero ego is, a quibus accusatus aut a quibus condemnatus sum, habeo quod suscenseam,[*](succenseam K2 in mg. Vc ) nisi quod mihi nocere se crediderunt.” et haec quidem hoc modo; nihil autem melius extremo:

sed tempus est
inquit
iam hinc abire,[*](habire G1R1 ) me, ut moriar, vos, ut vitam agatis. utrum autem sit melius, dii inmortales[*](imm. V2 ) sciunt, hominem quidem scire arbitror neminem.
[*](utrum... 26 neminem libere Lact. inst. 7,2, 10 )

Ne ego[*](h' supra ego V2 ) haud[*](aut X haud V2 ) paulo hunc animum malim[*](mallim G (2. l in r.) K1RV1 ) quam eorum omnium fortunas, qui de hoc iudicaverunt. etsi,

p.269
quod praeter deos negat scire quemquam, id scit[*](scit sit V1 ) ipse utrum sit melius—nam dixit ante—, sed suum illud, nihil ut adfirmet, tenet ad extremum;